Özlediklerim

Bugünlerde yazı işine madem merak sardım,
öyleyse yola devam.
Öncelikle özlediğim köşe yazarlarından söz edeyim.
Kısa ve öz yazılarıyla İlhan Selçuk'u ilk sıraya koyarım.
Çok güçlü mesajları vardı.
Meraklıları için âdeta tebliğ değeri taşırdı.
Köşesinin altı çok kıymetliydi, bir ölüm ilânı için
ne pazarlıklar yaptığımı hatırlarım.
Vefatından sonra yeri doldurulamadı, Bekir Coşkun'u,
Emre Kongar'ı denediler ama tutmadı.

Ve sırada büyük usta Çetin Altan.
Müthiş bir lezzet, O'nu okurken seyahate çıkardım.
Bazen cennet bahçelerinde dolaşır, bazen de uzayın derinliklerinde.
Tartışmasız çok renkliydi.
Köşesinin adıyla müsemma yazılara imza atardı.
"Şeytanın gör dediği" türden.
Ve görürdü de, cinsel hayattan tutunda, insanlığın en tuhaf
hâllerini segilerdi.
Kaba siyasetten özenle kaçınır, eleştirdiğini büyük bir zarafetle
yerden yere vururdu.
Bu mertebede yazar şimdilerde yok.
Çoğu fanatik futbol taraftarına benziyor...
Dertleri ofsayttan gol atmak!
Ama Çetin Altan çağdaş filozoflar dünyasına aitti.
Satır aralarında felsefe, sanat, şarap eksik olmazdı.
Kadınları, bol kahkahalı masaları severdi.
Bizzat şahit olmuşumdur.
Moda'daki "Koço"nun kadim müdavimlerindendi.
Hapislerde yatan bir aristokrattı, ruhu şad olsun.

Gelelim Uğur Mumcu'ya...
Araştırmacı gazeteciliğin zirvesine.
Her bir yazısı tarihi belge, aydınlanmanın sönmez meşalesi.
Gericiliğin, yobazlığın en büyük düşmanı.
Güçlü mizah anlayışıyla senaryo yazarlığında ilk sırada.
Yazdığı oyunlarla kapalı gişe.
Ünlü "Sakıncalı Piyade"miz.
Özgür ruh, kırılmaz kalem, kocaman yürek, kavganın mütevazı neferi.
Bir kuşak O'nun yazılarıyla büyüdü.
Darbelerin kara kutusu oldu, sırf halk düşmanları, hainler
gün ışığına çıksın diye.
Arabistan kökenli "Rabıta"yı deşifre etti...
Yerli işbirlikçileri bugünkü Rabiacıların atalarıydı!

Evet, hepsini çok özlüyorum çok.
Diğer değerlerimizi zamanı gelince takdim edeceğim.
Tabii ki davetiyeleriniz önceden hazırlanacak...
Katılırsanız bu fakir mutlu olacak.