Mektup

Yukarıdaki fotoğrafta yıllar öncesi yazmış olduğum
bir mektup yer alıyor.
Tarih: 22 Aralık 2001.
Uzun yıllardır Almanya'da yaşayan dostlarıma göndermişim.
Kitaplarımı karıştırırken elime geçti...
Tekrar tekrar okudum.
Hoşuma gitti, samimi duygularmış.
Aslında oldu bitti mektup yazmayı severim.
Ne de olsa yazının asaleti...
Yarınlara kalacak tek belge.
Keşke tarihe karışmasaydı.
Elbette ki interneti, cep telefonunu inkâr edecek değilim...
Ancak ne zaman elime bir mektup geçse,
önce koklar, sonra hayâl dünyasına dalarım.
Belki de kültürümüzün vazgeçilmez parçası.
Ayrıca ne edebiyatlar çıkmıştır...
Yalnızca aşk, dostluk yazışmalarından değil...
Asker mektupları bile o kadar değerlidir ki...
Çünkü duyguları yazıya dökmek emek ister...
Basit bir anlatım dahi düşüncenin yoğunluğunu gerektirir.
Sonrasında postaya verilecek zarfın içinde hayatın
sırlarla dolu ayrıntıları vardır.
Kişiye özel, ruhun derinliklerinden dökülür...
Sahibinin kalemi kuvvetliyse...
Şiir de olur, masal da.
Okuyan bambaşka dünyalara sürüklenir...
Kutsal iletişim hattı...
Ne yazık ki çağımızda görülmeyen.

18 yıl önceki mektubum da dostlarıma ne çok şey yazmışım.
Gündelik hayattan, ülkemizin geleceğine dair.
Ne tuhaftır ki değişen bir şey yok.
Dertler aynı, umutlar aynı...
Yalnız siyasi aktörler değişmiş.
Belki biraz daha yaşlandık...
Ama her şeye rağmen hayat içindeki yolculuğumuz
devam ediyor...
Bütün güzellikleriyle.

Macit CÜNÜNOĞLU