 |
| Macit CÜNÜNOĞLU |
Çok değerli bir büyüğüm "arada sırada yaz bari" dedi.
Evet, uzun zamandır klavyenin başına geçmiyorum.
Başlıca nedeni uzun bir içsel yolculuğa çıkmam.
Özellikle ağabeyimin vefatından sonra derin sarsıntılar geçirdim.
Dile kolay, yarım yüzyıldan fazla zamanı ortak paylaşmışız,
Hem de çok yönlü.
Siyaset derseniz; malûm.
Adı konmamış berbat bir düzende yaşıyoruz.
Bize kalan ise birazcık umut, her şeye rağmen yaşam sevinci.
Tıngır mıngır yuvarlanıyoruz işte.
Neyse ki sanat var.
Okuma tutkum canlı ve diri.
Bir de müzik sevdam.
Gözüm açık olduğu sürece radyolardan dünya müzikleri dinliyorum.
Mozambik'ten Latin Amerika'ya.
Tabii favorim caz, akşamları da öze dönüyorum...
Nihaventten hüzzama...
İki duble eşliğinde semaya çıkıyorum...
Belki tanıdığa rastlarım diye.
Bu arada hayat su gibi akıp gidiyor.
Cami avlularından arkadaş uğurlamaları da arttı.
Bakalım sıra bize ne zaman gelecek?
Fiziksel yorgunluğuma rağmen hâlâ gözlerimdeki
ışıltıyı karartmamaya çaba gösteriyorum.
Bir de insanlığın yaşadığı tarihsel serüvene güveniyorum
Kimler gelip geçmiş bu dünyadan.
Kara bulutlar dolaşmış ülkelerin tepesinde.
Diktatörler, kan emici zalimler...
Din sömürücüleri, milliyetçi bezirgânlar ve de çağdaşımız Makyeveller.
Fakat umut yok mu...
Her türden karamsarlığın panzehiri.
Boş verin muhalefeti, CHP'yi...
Çoktan vazgeçtim.
Sandık da umurumda değil...
Tek bir aşkım var...
Kitap...
Benim kitabım.
İçinde vicdan, ahlâk, insan olan kitap.
