 |
| Macit CÜNÜNOĞLU |
Öncelikle belirtmek isterim ki, bunun adı seçim değil.
Anlaşıldı ki sandık demokrasisi bile değil.
Artık sistemin tek bir sahibi var...
Reis mi dersiniz padişah mı, keyfinize kalmış.
1957 seçimlerinde rahmetli Menderes de aynı tuzağa düşmüştü.
Oyları yüzde 50'nin altına düşünce kontrolünü kaybetti.
Yeni serpilen demokrasiyi hukuk dışı kararlarıyla iğdiş etti.
Ve hazin son!
Ancak 21. yüzyıldayız, mızıkçılık yapıp çamura yatmanın da
bir sınırı var.
Dünya soğuk savaş döneminde değil.
Herkesin herkesten haberi var.
Doğru yanlış ülkemizin sandık tecrübesi var.
En azından seçmenin ezici çoğunluğu oy vermeye gidiyor.
Ve çıkan iradeye saygı duymak lâzım.
Hayır demenin de anlamı yok.
Olsa olsa tramvaydan inersin...
Tabii gücün yetiyorsa!
Tuhaf ve sıkıntılı süreçten geçiyoruz.
Alt üstü belediye seçimleri.
Ancak büyük şehirlerde rant o kadar büyük ki,
iktidar kaybetmek istemiyor.
Tadını almış bir kez...
Hele de İstanbul gibi metropoller...
Çoğu ülkenin bütçesinden büyük.
Âdeta yağma Hasan'ın böreği...
Yemeyeni dövüyorlar!
Elbette bu travmalar da aşılır.
Yeter ki iyimserliği bırakmayalım.
Bir de halkımıza güveni.
Dinine bağlıdır, bayrağını sever.
Tabii kurnazlığı da.
Ne zaman ne yapacağı belli olmaz.
Sevdiği lideri başına taç da yapar kıçına (..?..) da...
Dolayısıyla büyük Usta'yı tıkaçlık dönemine mahkûm etti.
Haydi hayırlısı, sonu nereye varacak, yaşayıp göreceğiz.
 |
| Macit CÜNÜNOĞLU |
Seçim sonrası yorum yapmak adettendir.
Açizane ben de düşüncelerimi yazmak istedim.
Öncelikle belirtmek isterim ki sandığa gitmedim.
Hem de ilk kez.
Tabii evlâtlarım tarafından şiddetli protestoya maruz kaldım.
Hatta ülkeyi terk etmem bile söylendi(!)
Açıkça itiraf etmem gerekirse siyasetten fevkâlâde soğudum.
Başta iktidar, (iktidar demek bile yanlış) yani Reis...
Namuslu vatandaşa ülkeyi dar etti.
Ya CHP, sağcılık yapmayı şiar edindi.
Adayları arasında milliyetçi artıklar mı istersiniz...
Değme dindarlara taş çıkartanlar mı!
Özetle bayrak ile din arasında gidip geldiler.
Tabii bu tarz beni bozar.
Çünkü hakikat peşinde koşan dünyalıyım.
Ayrıca siyasetin değerleri umurumda da değil.
Bilime inanırım, bir de namuslu akla.
Gerisi de hikâye.
Yine de açıklanan sonuçlara göre ülkemiz derin bir nefes aldı.
Hatta on yedi yıl sonra topraklarımızda kara bulutlar aralanıp
güneş doğdu.
Ama sağ partilerin oy oranı yüzde 62'den aşağı düşmedi.
Emek cephesi, enternasyonal düşünce bir kez daha yenildi.
Alper Taş'ımız kaybetti...
Kahramanımız Maçoğlu Dersim'de kazandı.
Başta İstanbul, Ankara düştü.
Sağolsun Kürtlerin oyları...
Doğudan daha çok batıda işe yaradı.
Mansur da bozkurt işaretiyle onlara el salladı(!)
Kısaca mutluyum, mutluyuz.
Ne mutlu insanım diyene.
Artık Bel-Tur tesislerinde bira içebileceğim.
Toplu ulaşım araçları ve su ucuzlayacak.
Trafik rahatlayıp hayat kolaylaşacak.
Benim gibi yaşlılar için de cennet ayağımıza gelecek.
Daha ne isteriz.
İyi ki sosyal demokrasi büyük şehirleri ele geçirdi.
Halkımızın büyük çoğunluğu için her yer Eskişehir,
her yer kurtarılmış bölge.
Yaşasın sandık demokrasisi...
Yaşasın aydınlık geleceğimiz.
Sırada SARAY var.
Bastır Millet İttifakı...
Arkanızda olmayan oyum var!
