 |
| Macit CÜNÜNOĞLU |
Öncelikle belirtmek isterim ki, bunun adı seçim değil.
Anlaşıldı ki sandık demokrasisi bile değil.
Artık sistemin tek bir sahibi var...
Reis mi dersiniz padişah mı, keyfinize kalmış.
1957 seçimlerinde rahmetli Menderes de aynı tuzağa düşmüştü.
Oyları yüzde 50'nin altına düşünce kontrolünü kaybetti.
Yeni serpilen demokrasiyi hukuk dışı kararlarıyla iğdiş etti.
Ve hazin son!
Ancak 21. yüzyıldayız, mızıkçılık yapıp çamura yatmanın da
bir sınırı var.
Dünya soğuk savaş döneminde değil.
Herkesin herkesten haberi var.
Doğru yanlış ülkemizin sandık tecrübesi var.
En azından seçmenin ezici çoğunluğu oy vermeye gidiyor.
Ve çıkan iradeye saygı duymak lâzım.
Hayır demenin de anlamı yok.
Olsa olsa tramvaydan inersin...
Tabii gücün yetiyorsa!
Tuhaf ve sıkıntılı süreçten geçiyoruz.
Alt üstü belediye seçimleri.
Ancak büyük şehirlerde rant o kadar büyük ki,
iktidar kaybetmek istemiyor.
Tadını almış bir kez...
Hele de İstanbul gibi metropoller...
Çoğu ülkenin bütçesinden büyük.
Âdeta yağma Hasan'ın böreği...
Yemeyeni dövüyorlar!
Elbette bu travmalar da aşılır.
Yeter ki iyimserliği bırakmayalım.
Bir de halkımıza güveni.
Dinine bağlıdır, bayrağını sever.
Tabii kurnazlığı da.
Ne zaman ne yapacağı belli olmaz.
Sevdiği lideri başına taç da yapar kıçına (..?..) da...
Dolayısıyla büyük Usta'yı tıkaçlık dönemine mahkûm etti.
Haydi hayırlısı, sonu nereye varacak, yaşayıp göreceğiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder