Zantara'dan bir gökkuşağı doğdu.
Geldi yüreğimize oturdu.
Ahmet, Recep, Mehmet, Mustafa x 2, Ömer, Metin, Kemal,
Haydar, Meryem, Avniye ve diğer dostlar birlikteydik.
Soframızda köyümüz, başladık didiklemeye.
Karşımıza neler neler çıkmadı ki...
Zaten her hayat bir hikâye.
Çok şaşırdım, yarım yüzyıl boyunca eteğimizde ne kadar çok
taş biriktirmişiz...
Başladı tek tek dökülmeye.
Açıldı parantezler, kapanmak bilmez...
Âdeta zaman tünelinde yolculuk ediyoruz.
Hepimiz mutluluktan dört köşeyiz.
Bu arada Şair Mustafa bir-iki şiir patlatıyor...
Her satırı tek kelimeyle harika.
Ömer'in kemençesinden dokunaklı türküler yükseliyor...
İçimize akıyor Karadeniz.
Halit'in telefonu yetişiyor Görele'den...
Gözleri nemli yazılarımı okuyormuş.
Gurur duydum, ne de çok severim civanmertimi.
Baktım dostlarımın yüzüne, hiç biri bu dünyada boş yaşamamış...
Pırıl pırıl evlatlar yetiştirmiş vatana.
Görüyor musun ey hayat...
Yıldızlarla beraberim, güneş birazdan batacak.
Ama bizim kardeşliğimiz mezara kadar sürecek.
Ayrıca yeryüzünde kaç kişiye nasip olur böylesi zenginlikler...
Günümüz insanı yalnız, yaşam gailesi uğruna kör kuyularda çırpınıyor.
Tanrı yardımcıları olsun, verdikleri kavga hiç de kolay değil.
Yine de küçük bir ada keşfettik...
Yeryüzü cenneti.
Işığımız Zantara...
Kimse kıskanmasın, elbette daha fazla çoğalacağız...
Ve haykıracağız bulutlara; "biz buradayız."
Madalyamız köyümüzün gökkuşağı...
Ruhumuzda sevgi, dostluk, barış...
Umutla bakıyoruz yarınlara.
Macit Hoca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder