Zantara'ya yolculuk

Zantara

Seçim bitti.
Beklenen sonuç, büyük bir farkla İmamoğlu İstanbul Büyükşehir
Belediye Başkanı oldu.
Halis Karadeniz çocuğudur, Trabzonlu.
Vatana millete hayırlı olsun.
Öyleyse rahat bir nefes aldığımıza göre köyümüze dönme vakti geldi.
Zantara'ya, gitmesem de benim sevdamdır.
Dün İmatlılı Zafer hocayla konuştum (Dandin)...
"Temmuzda oradayım" dedi.
Aslında benim de ziyaret etmem gerekir.
Görmeyeli tam 47 yıl oldu.
Ne acı?
O kadar yazı kaleme al, hasretten sevgiden söz et...
Ondan sonra da iki yıl görev yaptığın toprakları ihmal et.
Olacak iş değil ama bütün Türkiye'yi gezmeme rağmen
bir türlü yolum düşmedi.
Aslında gözümde tütüyor.
Ama ilk fırsatta, söz.
Varacağım o yeşil cennete...
Oturduğum evin bahçesine kuracağım sofrayı...
Menüyü tahmin edersiniz, mısır ekmeği eşliğinde turşu kavurması...
Varsa hamsi tava...
İçecek, elbetteki aslan sütü...
Şerefine diyeceğim uzaklardan göz kırpan Karadeniz'e...
Eminim ki dostlar beni yalnız bırakmaz.
Sohbetlerin en güzelini açacağız...
Yad edeceğiz Bekir amcayı, Ömer Osman'ı...
Ruhları şad olsun diye dua edeceğiz.
Tabii rahmetli Osman dayımı unutmadan.

Ayıptır söylemesi, hayâl dünyam zengindir.
Bir fakirhanem olsun isterim Zantara'da.
40 anahtar yaptırırım, eşim dostumla paylaşayım diye.
Deniz tatili bana uzak, artık yaşlandım...
Ama Terziali çayı ile Çanakçı deresinde yüzmek isterim...
Buz gibi sularda kulaç atarım gençliğime.

Sizlere şaka gibi gelebilir.
Unutulmaz günler yaşadım.
Her gece bir kitap okurdum, baş ucumda beş numara lamba.
Nice roman kahramanıyla orada tanışıp dost oldum.
Hele Dostoyoveski'nin Suç ve Ceza'sı...
Baş rolde Raskolnikov...
Unutulmaz karakter.
Tabii daha niceleri.

İşte böyle dostlar, yazdıklarıma "Hoca yine gönül gezdiriyor."
diyebilirsiniz...
Varsın olsun, bence mahzuru yok.
Evde kös kös oturmaktansa insan ruhunun canı çektiği yere
yolculuğa çıkması da fena değil...
En azından seyahat masrafı yok, ne bavul ister, ne eş...
Zantara'da üç gün geçirmek ömre bedel...
Hele yıllardan sonra.

Macit Hoca