bir şair vardı, öğretmen

13 Haziran 2019

Ceviz ağacı

Macit CÜNÜNOĞLU








"Zamanın ruhu"

Ne garip kavram.
Sanki döneklik davetiyesi gibi!
Dönemsel konjonktürü anlıyorum.
En azından daha kapsayıcı.
Ertuğrul Özkök bu tespiti çok sık kullanıyor.
Demek ki su gibi girdiği kabın şeklini almaya müsait naturası var.
Zaten kimin sandalına binse yıldızlı tayfa unvanını kimselere kaptırmıyor.
Helâl olsun, bu da bir yetenek.
Ayrıca hem sosyalist, hem liberal, hem Özalcı, aynı zamanda da
Tayyipci olmayı becerebilen müstesna bir varlıktır.
Yerseniz arada sırada demokrasiden bile dem vurmayı ihmal etmez.
Kendi adıma hayranıyımdır.
Bir türlü böyle olmayı başaramadık.
Sanki marifetmiş gibi dünkü değerlerle yaşamak.

Uzaklardan seslenir gibisiniz;
Allah aşkına dön, ne kaybedersin...
Ayrıca bulunmaz Hint kumaşı da değilsin.
Kim fark eder ki?
Yazar çizer, göz önündeki politikacı da hiç değilsin...
Mevlana bile fır döndü...
Sakın cık deme.
Pişman olursun.
Bak çağımız globalizm, yani küresel dünya.
Mutlak efendimiz kapitalizm...
Günlük hayatımızın en önemli sembollerinden biri de
AVM'ler değil mi?
Sen yine gitme.
Kıçına Lewis giyme, çikita muz yeme...
Hatta kuzeyden sarkan canlı malzemelerden de uzak dur...
Sen bilirsin...
Ancak denize akan suları tersine çeviremezsin.
Ayrıca biliyorum ki genç yaşlarında diyalektiği benimsedin...
Materyalist felsefeyle yaşıyorsun.
Heraklit ile dostluğun yarım yüzyıldan fazla...
Aristoteles idolün, Diyojen yoldaşındır.
Var mı yanlışım?

Bak dostum bin yıllık yaşam süremeyeceğine göre
çınar olmanın ne lüzumu var.
En azından ceviz ağacı ol, Nazım'ın yaslandığı Gülhane
parkı da şart değil...
Dallarından meyveler sarksın, gövdenden baston yapılsın...
Yaşlılıkta dayanasın diye.

Hiç yorum yok: