 |
| Macit CÜNÜNOĞLU |
Hani "eski bayramların tadı yok derler" ya...
Belki de haklılar.
İnsanlıkla beraber bayramlar da çürüdü.
Yalnızız, tek başınayız artık.
Hele de yaşlıysanız, dua edin ki kapınız çalınsın.
Ne acı!
Çağımız insanı önce eve soktu, sonra tüketime mahkûm etti.
Bir de tılsımlı oyuncak verdi.
İnternet, her derde deva.
Dost da orada, sevgili de.
Oh!.. Ne âlâ!
Mutluluğun sınırı yok, lâkin dört duvar arasındayız.
Hâlbuki bayram sevinci denilen bir kavram vardı.
Yüreklerimizin titrediği, heyecandan uyku tutmayıp sabahladığımız.
Aklımızda üç beş harçlığımızla koşacağımız bayram yeri...
Dönme dolap, atlı karınca...
Yeni giysilerimizle âdeta piyasa yeriydi.
Mutluluğun dorukları.
Yine de şükürler olsun.
Telefon denilen icat var.
Çok uzaklardan duyulan eş dost sesi de insanının mutluluğuna
mutluluk katıyor.
Torunlar tatilde, öpülecek elimiz de havada kaldı.
Fotoğraflarına bakıp teselli buluyorum.
Hazırlık da yapmıştım, baklava su böreği falan.
Lâkin gözlerim ikram edilecek misafir arar...
Onlar da milattan öncede kaldı.
Ve aldım elime udumu, koydum rakımı...
Daldım hüzzama...
"Açmam açamam söyleyemem çünkü derinde
Bir yâresi var ki kanıyor kalb üzerinde..."
Bayramınız kutlu olsun dostlar...
Nice bayramlarda görüşmek umuduyla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder