.
Darbe değildi Gezi
Külliyen yalan.
Bir isyandı
Doğrunun, güzelin, vicdanın başkaldırısı.
Ağaç olup çoğaldılar
Ormandılar artık, sevginin bahçesi
Yürüdüler, haykırdılar, coştular
“Bu memleket bizim…” türküleriyle.
Kavga büyüdü
Sarsıldı iktidar, giderek azgınlaştı
Yığınlar gürledikçe
Ölüm yağdı gökyüzünden.
Düştü toprağa fidanlar
Kör oldu gözler
Direnenler yürekli
Mücadele haklı, onurlu
Lâkin saraylarda yaşayan efendiler
Zalim, bir o kadar aşağılık
Taze bedenler geçerken önlerinden
Saklandılar…
Siperleri devlet; asker, polis, toma, akrep…
İnsanı insanlığından utandırdılar.
M.C.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder