Çaresiz çırpınışlar!

.

Tohum toprakla buluştu
Toplayıcıydı, avcıydı insan
Erectus, Spaiens devirleri çok gerilerde kalmıştı
Zordu mağarada hayat
Üretim zamanı gelmişti
Göçerlik bitip yerleşmeliydi
Bekletmedi doğa
Tohum toprakla buluştu.

Yüz binlerce yılın birikimi
Karnı doymalıydı
Kucak açtı toprak
Serpilen tohumlara kavuştu.
Başak başak fışkırdı umut
Un oldu, ekmek oldu, aş oldu
Mutluydu insan
Ev oldu kent oldu
İnsan artık toprağın efendisiydi.

Akıp gidiyordu hayat
Keyifliydi üretim yapmak
Kendi için, eş için, çocuklar için
Ticaret değişim
Ben de olmayan senden
Sen de olmayan benden
Efendisi olmayan düzen
Ta ki Sümer’e kadar.

Sonrası malûm
Ne zaman ki sömürü icat oldu
Kölelik girdi devreye
Toprak yılmadı, vermeye devam etti
Üzerinde devletler kuruldu
Birileri yıkıldı, imparatorluklar gelişti
Derebeylerin egemenliği bin yıl sürdü
Dar geldi dünya, keşfe çıktı insan
Rönesans ışık yaktı
Ve devrimler başladı.

İşaret fişeği Amerika’dan
Doruklara ulaşan Fransa, yıl: 1789
Ezilen insanın zaferi
Yetişiyor 1848
Sanayi sıçramasıyla evren sarsılıyor
Kol gücü makineleşmiş
Marx amcam gülümsüyor.

Yeni dünya, yeni hayat
Yaşasın kapitalizm!
Adam Smith mutlu
Birey zengin, toplum zengin
Ohhh!
Var mı karşı koyan?

Olmaz mı?
Yirminci yüzyıl itiraz kültürü
Ezenler, ezilenler, yenenler, yenilenler
Kana doyuyor toprak.
Alt yapı üst yapıyı ıskalıyor
Üst yapı yoksulu kullanıyor
Bir güç doğuyor yeryüzünde
Yedi buçuk milyarın içinde
Toplu iğne başı
Adı: Şirket
Nam-ı diğer: Çok Uluslu Alçak
Teslim olmuş insanlık
Devletler, liderler, parlamentolar, demokrasiler oyuncak.

Eyyy barışçı ANARŞİZM
Tek çare sensin
N’olur yetiş
Yetiş de, insanlık ağlamasın
Gülsün doya doya!

Macit CÜNÜNOĞLU
.