BİR KİTAP OKUDUM…

Dün torunum Nehir’le güzel bir gün geçirdim.
İlkokul dördüncü sınıfa geçti.
Öğretmeni bir çuval tatil ödevi vermiş.
Bir kısmını çözmekte yardımcı oldum.
Sonra da en sevdiğimiz işe sıra geldi.
Laptopumu açtım, Word sayfasındayız.
Bu programın özelliği yanlış yazılan sözcüklerin altını
kırmızıyla çiziyor.
Dolayısıyla eğer dikkatliyseniz hata payınız sıfır.
Güzel dilimizi en doğru şekilde yazıya döküyorsunuz.
Bu kez klavyenin başına torunumu oturttum.
Zaten sık sık yaptığımız aktivite.
Müthiş hızlı yazıyor, ifade yeteneği kuvvetli,
düşünce dünyası şeytani olmakla birlikte sağlam
temellere dayanıyor.
Ama yazıya başlamadan önce Mark Twain’den
aşağıda yer alan metni okuttum.
Bu arada Twain en sevdiğim yazarlardan biridir.
Mizah yönü çok güçlüdür, kitapları zihin açıcıdır.
En sevilen eseri Tom Sawyer’in Maceraları (1875) adlı
romanını gençlik yıllarımda okumuştum.
Neyse, gelelim Mark amcanın kitap üzerine sarfettiği
kıymetli düşüncelere:

“Bir defasında çok kıymetli bir hocama dedim ki:

“Bir kitap okudum ama zihnimde kitaptan

hiçbir şey kalmadı.”

Bana bir meyve uzattı ve dedi ki:
“Bunu ağzında çiğneyip ye.”

Yedikten sonra sordu:
“Şimdi sen büyüdün mü?

”Hayır” dedim..

Dedi ki: “Büyümedin ama o hurma

vücuduna dağıldı, et oldu, kemik oldu, sinir

oldu, deri oldu, tırnak oldu, hücre oldu..”

Anladım ki, okuduğum kitapta öyle dağılıyor.
Bir kısmı kelime dağarcığını zenginleştiriyor.
Bir kısmı bilgi ve irfanını arttırıyor,
bir kısmı ahlâkını güzelleştiriyor,

bir kısmı yazı ve konuşmada üslubuna

incelik katıyor, bir kısmı hayata farklı

bakmanı sağlıyor, bir kısmı içindeki sevgi

ve merhameti arttırıyor, bir kısmı

özgüvenini arttırıyor, düşünmeni,

sorgulamanı tetikliyor, olaylar karşısında

nasıl davranman gerektiğini öğretiyor.
Her ne kadar sen bunların farkında olmasan da…

Kitap okumak bir şeye yaramaz, çünkü

kitap okumak çok şeye yarar!
O kadar çok şeye yarar ki neye yaradığını
söylemek imkânsızdır.
İyi dostlar, iyi kitaplar, bir de huzurlu bir vicdan;

İşte ideal hayat.”

Nasıl, beğendiniz mi?
Elbette çocukların elinden telefonu alıp kitap okutmak
zor iş ama yine de denemekte yayda var.
Bakarsınız çabanız boşa gitmez, maya tutar.
Bir de yazıya başlatırsanız…
İşte tatlı hayat.
Öyleyse şimdiden kolay gelsin değerli dostlar…
Gazanız mübârek ola!

Macit CÜNÜNOĞLU