SONSUZLUĞA YOLCULUKLAR

Dünkü yazımda Belediye parkımızdan söz etmiş,
somut önerilerimi dile getirmiştim.
Bugün de yıkılan Lise binasının arazisine değineceğim.
Neyse ki otopark olarak kullanılıyor.
Ya bir de yerine cami yapılsaydı, yıkmak neredeyse
imkânsız hâle gelecekti.
Oysa Eğri cami Amasyalının gözleri önünde yerle bir edildi,
halkın sesi çıkmadı.
Aynı işi CHP’li biri yapsaydı Reis kırk yıl dilinden düşürmezdi.
Neyse, üzerinde durmak istediğim asıl mesele otopark arsası
kültür merkezine dönüştürülebilir  mi?
Neden olmasın, düşünsenize yerine görkemli bir amfi-tiyatro
yapıldığını, kent mimarisinin özelliklerini yansıtan
muhteşem bir kompleks.
Ne de yakışır Amasya’ya.
12 Haziran Festivali dönemlerinde Kitap Fuarı açılıyor,
diğer zamanlarda konserden tiyatroya kadar sanatsal
aktiviteler gerçekleşiyor…
Kentte de üniversite var, her ay temalı gençlik şölenleri
düzenleniyor…
Bir de uluslararası kimliğe dönüştürülürse dünyanın
ilgi merkezi hâline gelmez mi?
Bu da Amasya’nın yalnız ulusal ölçekte değil evrensel boyutta
şöhretine şöhret katmaz mı?

Elbette düşüncelerim bazılarınıza deli saçması ütopyalar
olarak gelebilir, varsın olsun…
Ben yine de hayâllerimi yazmaya devam edeceğim.
Bakarsınız Nasrettin hocanın gölü misâli maya tutar.
Çünkü Amasya bu tür projeleri fazlasıyla hak ediyor.
Mademki sıfatı da Müze-Kent…
Kaybettiğimiz güzelliklerin yerine işlevsel yapılar koymak
zorundayız, yalnız bugün için değil, gelecekler nesillerin
karşısına açık alınla çıkabilmek için.

Ayrıca ülkeler arası dostlukların tek çaresi kültürel
köprüler kurmaktır.
Sanatın her dalıyla, müzikle desteklenen ilişkiler.
Ve Amasya, ilklerin şehri, Strabon’un memleketi…
Giriftzen Asım beyin sürgün yeri…
İlk musiki cemiyetinin kurulduğu vilayet…
Ve başlarsınız Yeşilırmak boylarında üstadın en sevilen
şarkısını terennüm etmeye:

“Cana rakibi handan edersin
Ben bî nevayi giryan edersin
Biganelerle unsiyyet etme
Bana cihani zindan edersin.”

İşte böyle dostlar, benim hayâllerim bitmez.
Bir de mevzu Amasya olunca ne kadar düşünsem azdır.
Çünkü doğduğum topraklar olduğu için öncelikle gurur duyar,
sonra da düşler dünyasına sığınırım.
İçinde sevgi, aşk olan…
Şarkılar eşlik eder yolculuğuma…
Martılar yoldaşım, bulutlar sevdamdır…
Sonsuzluğa koşar adım ilerlerim.

Macit CÜNÜNOĞLU