bir şair vardı, öğretmen

04 Temmuz 2023

AYŞECİK

 Netflix’de film izliyordum, yarıda bıraktım.

Daha doğrusu sarmadı.
Hava sıcak, nem oranı yüksek.
Klimanın esiriyim, Boğaz’da yalım da yok…
Suni serinliğe muhtacım.
Oysa Ar sinemasında filmi terk etme lüksüne sahip değildim.
Gençlik yılları, film kötü de olsa “SON” yazısını görene
kadar koltuğumdaydım.
Ayrıca bilet parası da kolay kazanılmıyordu.
Elbette zengin çocukları için değil.
Ama yoksulluk sınırları içinde olanların ödediği
bedeller vardı.
Ya çıraktılar, ya da sabahın beşinde kalkıp
Hâl’de domates kasası diziyorlardı.
Sakın yanlış anlamayın, derdim şikâyetname yazmak değil.
Birebir yaşanmışlıkları dile getirmek.
Ve geldik bu yaşlara.
Geçmişte kaldı koskoca bir mazi.
Bolca hüzün, az porsiyon sevinç…
Yine de dillerimizde bir şarkı:
“Şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler…”
Evet, geçmişe ışınladılar diyelim…
Üstelik ruhum da çingene…
Reenkarnasyona, nirvanaya da inanıyorum.
Zaten bu tür inançlar manzumesi ruhuma iyi geliyor.
Koşa koşa giderdim Ar sinemasının önüne.
Gişede komşum Mustafa amca, biletçi Muzaffer abi…
Film kapalı gişe oynuyor.
Yüksek huzurlarınızda “AYŞECİK”…
Başrolde Zeynep Değirmencioğlu, Sadri alışık,
Cahide Sonku ve Ahmet Tarık Tekçe…
Müthiş dramlar, bulvar sinemasının saltanat yılları.
Halkın tek eğlencesi.
Ama evde ahenk, mahallede komşuluk, sokakta arkadaşlık…
Camide ibadet, meyhanede dostluk var.
Şehir Kulübü zirve, akşamcılar Süer kardeşlerde, eşraf balkonda.
Ve zaman aheste akar Amasya’da.
Yeşilırmak boylarında her zamanki gibi güneş doğar
Lokman dağında, mesaisi biter…
Saklanır Kale arkasına.
Artık gece başlamıştır, Ferah sinemasının önü doludur.
Bu kez yabancı film, John Wayne amca sahnededir.
Şerif veya garnizon komutanı, elbette Kızılderili avında.
Apaçiler, Mohikanlar okla savaşır, Beyaz Adam’ın ateş suyu,
altı patları vardır.
Senaryo sağlamdır, seyircinin kalbini fetheder.
O kadarki halk finalde kahramanın zaferini alkışlar!
Evet, yıllar yıllar…
Aşk dolu, samimiyetin dürüstlüğün itibar gördüğü devirler.
Bölünüp parçalanma yok, siyasi kamplaşma ise hiç yok.
Elbette çıkar ilişkileri yine var, ama bugünkü gibi ipliği
pazara çıkmamış…
Kirli tezgâhlar el altından yürütülüyor…
Amasya küçük kent, kimi afyon kaçakçısı olup fabrika dikiyor…
Kimi de tatil beldelerinde oteller zinciri sahibi oluyor.
Ama AYŞECİK her zamanki gibi Ar sinemasında…
Kapalı gişe oynuyor.
Macit CÜNÜNOĞLU
Bir siyah beyaz 3 kişi ve yazı görseli olabilir
Tüm ifadeler:
TC K Cahit Vurkan, Nurettin Naci Karademir ve 28 diğer kişi

zaman: Salı, Temmuz 04, 2023

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)