bir şair vardı, öğretmen

15 Kasım 2011

"Barış"ın Değeri



“One minute”den sonra ülkemize bir hâller oldu…
Haddini aşmak mı, duracağı yeri bilmemek mi?
Yaşadığımız coğrafyada burnumuzu sokmadığımız mesele kalmadı!
Vazgeçtik barıştan, dört bir taraftan ciddî anlamda düşman kazandık.

Hadi İsrail’i anladık, antisemitizmi pazarlamak kolay…
Ki RTE bu işin hakkını vererek Gazze üzerinden ilişkileri kopardı.
Halbuki yıllardır sıfır sorunun ötesinde işbirliği yaptığımız ülkeydi.
Üstelik askerî ve ticarî alanlardaki ilişkilerimiz en üst seviyeye ulaşmıştı.
Tümü Davos’tan sonra bir kalemde silindi, düşmanca rotalar belirlendi.

Peşinden Mısır’a, Libya’ya bulaştık…
Hatta Libya’da bir adım öteye geçip fiilen müdahil olduk!
Haydi hayırlısı diyelim, yalnız unutur mu Bedeviler, aşiretler?

Öyle ya, devrilen liderlerin seveni sevmeyeni var.
Bakalım yerlerine kim gelecek?
En önemlisi de gelen gideni aratacak mı?
Tüm bu soruların cevaplarını zaman gösterecek.

Gelelim komşuya, Suriye’ye.
Bence dostluk adına ibretle izlenecek vaka!
Daha dün el ele, kol kola kankalığın zirvelerinde dolaş…
Sonra birdenbire çark et, yaradana sığınıp cepheden saldır!
Anlaşılır gibi değil, sormazlar mı insana; “Nerde kaldı ahde vefa?”…

Ya İran için ne demeli?
Topraklarımıza kurulacak “Füze kalkanı”nı anladık, emir büyük yerden!
Peki, ne oldu Ahmedinejad aşkımıza?
İzlediğiniz çelişkili-ikircikli politikaları Mollalar yer mi?
Al sana yeni bir düşman, bu da Suriye gibi komşu olanından!

Ermenistan’ı, Kıbrıs’ı hiç katmayalım…
Onlarla ilişkilerde başlı başına bela, bir o kadar da çetrefilli.

Şimdi gelelim sadede, iğneyi batıralım kendimize…
Beşer Esad muhalifleri toplanıyor ülkemizde!
Kucak açıyoruz, taktik veriyoruz, strateji belirliyoruz…
Hangi hakla?

Bayramdan önce Barzani’yle görüştük Ankara’da…
Allaşkına ne konuştuk?
Derdimiz PKK, Kandil değil miydi?
Yirmi dört şehitten sonra; “Yetti artık” demedik mi?

Diğer taraftan bayrağımız yakılıyor Şam’da, Halep’te…
Yıllardır topraklarımızda Amerika-İsrail bayrakları yakılmadı mı?
Dahası, Irak’ı bombalayan uçakların büyük bölümü İncirlik’ten havalanmadı mı?

Evet, olumsuz örnekleri alt alta yazarsak yol olur Bağdat’a…
Ancak, hassasiyet, dikkât ister dış politika…
Asla günübirlik yapılmaz, hesaba katılır yarınlar, komşular, dostlar, halklar.

Uzaklardan İngiliz boş durmuyormuş, yeni öğrendik…
Coğrafyamıza el atmış, alttan alta oyma çalışmaları yapıyormuş…
Doğrudur, Ortadoğu hamasetten beslenen liderlere bırakılmayacak kadar önemlidir.

Ayrıca ülkemizin davudî makamından izlediği kırılgan-tutarsız dış politikaları,
Araplar, İranlılar, İsrailliler asla unutmayacak…
Gün gelecek halkımız da anlayacaktır barışın değerini…
İşte o gün prim vermeyecektir çakma fatihlere, kahramanlara!

     

Hiç yorum yok: