ŞARKILAR EŞLİĞİNDE

Amasya'nın vitrini sayılan Hatuniye Mahallesi'nin, nam-ı diğer İçerişehir'in evleri uzunca bir süredir ''Yalı'' kategorisine terfi etti. 
En azından ırmağa cepheli olanlar.
Oysa çocukluğumda, gençliğimde söz konusu evlere ''Yalı'' denildiğini hiç duymamıştım!
Ancak çağımız pazarlama çağı, özellikle de turizm sektöründe... 
Demek ki ''Yalı boyu evleri'' kulağa daha hoş daha havalı geliyor.
Varsın olsun, bence hiç bir mahzuru yok.
Hele bir de ışıklandırma yapılınca Yeşilırmak boyları Venedik ile yarışır.
Daha doğrusu biricik kentimiz Amasya'ya ne yapılsa yakışır.
Adı üstünde: Yeşil Amasya, Şirin Amasya.
Ayrıca onca şehzadeyi bağrından çıkarmış, bunlardan yedisi de tahta oturmuş şehir.
Ya Strabon; coğrafyanın efendisi ve yaşadığı devrin kutup yıldızlığına yükselmiş filozof hemşerimiz.
Ne kadar gurur duysak övünsek azdır.

Ayrıca kentimizin yazarını çizerini sanatçılarını sayamıyorum bile,
tarihsel geçmişinde kilometre taşı olan
ve ülkemizin ilk musikî cemiyeti unvanını taşıyan ''Amasya Musikî Cemiyeti''nin varlığı bile yeter.
Kuruluşu: 1913, kurucusu: Giriftzen Asım Bey.
Bu arada büyük bestekâr İrfan ağabeyimiz (Özbakır) Hicaz makamından  sesleniyor:
''Severim düşünmeyi mâziyi anmak için...''

Evet, bugün yeteri kadar Amasya'mızı yad ettik, müsaadenizle varalım kürkçü dükkânımıza...
Yani yarım yüzyıldan fazla süre yaşadığım canım İstanbul'a...
O bir aşk, kara sevda, ömür boyu sürecek
bir ilişki...
Öyleyse muhabbeti soğutmadan uzanalım dünyanın incisi Boğaz'a.
Tabii bir hemşerimizin mekânına...
Ancak bu kez gerçek bir yalıdayız, Arnavutköy'de, Amasya'dakiler gibi çakma değil!
İşletmecisi Avukat Adil Çıtak.
Muhakkak aranızda tanıyan bilen okurlarım vardır, gönül insanıydı Adil ağabey.
Birinci sınıf, butik, Boğaz'a nazır balık lokantası.
Adı: Antik Restoran.
Yetmişli yıllar, genciz, haftada iki üç gün 
Boğaz'dayız...
Bu arada Genco Erkal ve sanatçı tayfası işyerinin müdavimleri arasında.
Bizim ekip de her buluşmada lüfer sipariş ediyor.
Vay be, o devirlerde işçi maaşıyla ne de zengin yaşıyormuşuz!
Ya şimdi, son yıllarda?
Mendebur lanetin yüzünden bırakın lüferi balığın tadını unuttuk.
Kader utansın, neyse...
Boğaz'dayız şimdi, hatıralarım yelken açmış mavi sulara...
Siyasetten arınmış beynim...
Yüreğimde nihavent şarkının ezgileri...
Yine İrfan ağabeyden:
'' Gidenler dönmez geri...
Sevgiyle, saygıyla selâmlarım herkesi.

Macit CÜNÜNOĞLU