Hayırlı Cumalar!

Macit CÜNÜNOĞLU

15/11/2013 09:36 A+ A- Dün genç bir arkadaşım cepten aradı, kırk yaşında, aydın bir alevi. Kadıköy’de esnaf, hemen hemen her gün görüşür hasbıhal ederiz. Ayrıca evlâdım kadar yakın hissederim. Yalnız, ilk kez “selâmün aleyküm” diyerek konuşmaya girdi… Şaşırdım kaldım, “ne iş” diyerek uzun uzun düşündüm. Çünkü "merhaba"sına, "günaydın"ına alışmışım… Aşağı yukarı yirmi beş yıldır da tanırım… Dedim ya, bir ilk, üstelik benim gibi bir adama! Lâf aramızda, endişeye kapılmadım dersem yalan olur… Mahalle baskısı buralara kadar nüfuz etti mi? Baksanıza Denizli’ye, polis araçtaki “M.K. Atatürk” yazısını sökmeye çalışmış! Vatandaş direnince olay tırmanmış, orta yol ancak üst düzey bir amirin devreye girmesiyle bulunmuş. Sonuç itibariyle çok da yadırgamadım. Çünkü gergin toplum olduk, tahammülsüz, tam orta yerinden bölünmüş… Bir tarafta Tayyipçiler, karşıda Anti-Tayyipçiler! Tanrı sonumuzu hayır etsin! Belki de gelinen nokta yılların birikimi, hoyratlığı. Üç buçuk darbeyi arkasına alan zevat acımasızca öylesine bindirmiş ki… Devlet otoritesiyle; Atatürkçülük adına ulusalcılık adına… Ortaya bir mağdurlar birliği çıkmış… Ve birlik serpilmiş, gelişmiş, kök salmış ordu olmuş… Dayanmış yüzde 50’ye! Boş durur mu bu güç… Demokrasi tramvayına binip büyüklere masallarını gerçeğe çevirmeyle icraatına başlamış… “Dağılın lan, damarlarımızda intikam!” “Geliyor imanlı gençlik, M.Kemal de kim?” “Esselâmün aleyküm, palalar silahımız, kitabımız Kur’an!” vesaire! Ne kadar vahim! Kader utansın deyip katlanılacak bir durum değil. Biliyorum, bu saatten sonra insan haklarından, özgürlüklerden söz etmenin de kimseye faydası yok… Bindik bir âlemete… En iyisi mi kalkıp Cuma’ya gideyim… Meleklerin cinsiyetinin tartışıldığı… MHP’li hallacın önerisiyle camiye dönüştürülen mabet… Yüce Ayasofya’ya! Parmağımı dilek taşına sokup dualarımı göndereyim tanrıya… “Tez zamanda bu ülkeyi karanlıktan kurtar, eskisi gibi güneşini bolca bahşet!” Âmin! Selâmün aleyküm, hayırlı Cumalar efendim! Muhabbetle…