Geçenlerde değerli bir büyüğüm bir kitap tavsiye etti…
Adı: “İnancın sonu”, yazarı: Sam Harris.
Ünlü profesör Richard Dawkins’in övgüyle söz ettiği düşünür.
Kitap 2014 Ocak ayında piyasaya sürülmüş…
Derhal Kadıköy’deki kitapçılara uğradım…
“İmge”, “Alkım”, “Mephisto” ve “Nezih”…
Bilgisayarlardan arandı tarandı, kayıt yok…
Ayrıca böyle bir kitabın varlığından da hiç kimsenin haberi yok.
Şaştım kaldım!
Bu arada kitabı ararken fark ettim…
Milyonlarca kişinin gelip geçtiği Kadıköy’de sahafları saymazsak
dördü dışında kitapçı kalmamış…
Ne kadar üzücü, zaten ülkemizin düştüğü hâllere bakınca olağan netice!
Ancak yılmadım, yayınevine (Kuzey Yayınları) durum hakkında mesaj çektim…
Anında yetkiliden cevap geldi, diyor ki,
“Haber verdiğiniz için teşekkür ederim, mailinizi dağıtıcımıza da gönderdim.
Kitabı D&R ve Migroslara da dağıtmışlardı. Eğer henüz almadıysanız oralarda bulabilirsiniz.”
Olacak iş mi, hele benim gibi AVM karşıtına…
Bir de kalk, o merkezlere yönelt…
Valla ağırıma gitti…
Nasıl ki “sinema” sinemada, “dansöz” çadırda seyredilir…
Aynı şekilde “helva” helvacıdan, “kitap” kitapçıdan alınır!
Ne işim var benim Migroslarda, alışveriş dünyalarında…
İstemem, ayrıca prensip meselesi, o kadar!
Aslında patates, soğanla kitabın yan yana durması, aman tanrım, ne fecii…
Tek kelimeyle saygısızlık, biri beyinsel diğeri midevî…
Sonuç itibariyle bakış açısı, tercih meselesi!
Fakat yaşadıklarımdan sonra kitabın sonunun iyi olmadığını düşündüm…
Hatta Tayyip paçayı kurtarır (elbette sandıkta), ancak kitap?
Maalesef cüzzamlı hasta gibi inim inim inleyerek yok olur gider!
Emin olun tespitlerim şaka değil, internet muhalifi de hiç olmadım…
Eeee, yine de kitap denilen kutsal kaynağın kuruyacağına inanıyorum.
“Bu ne karamsarlık?” diyebilirsiniz…
Haklısınız, lâkin matbuat âleminin hâl ve gidişine bakıyorum…
Popüler üç beş yazardan öteye geçmiyor…
Onlar da yayıncı tekellerin gazı, pazarlama ustalıklarıyla…
Erkeklerden Ahmet (Ümit), Yılmaz (Özdil), Zülfü (Livaneli)…
Kadınlardan Ayşe (Kulin), İnci (Aral), Elif (Şafak)…
Gerisi de raflardaki dolgu maddesi!
Var mı itirazı olan?
Haaa, yabancılardan Dan Brown var ki…
O’nu katmıyorum, Amerikalı fırlama, girmiş İsa’nın donuna…
Malzemeyi evirip çevirip Papa’ya nazire yaparcasına Vatikan’dan rol çalıyor…
Zaten yeryüzünde en çok basılan İncil…
İkincisi itin yazdığı Kavgam, üçüncüsü Heri Potır mı ne…
Dördüncü de Dan’ınki, yani şifrelerin peşinden koşan adamınki!
Bu arada Sultanımızın, Hariciye nazırımızın üstün gayretleri ve
hizmetleri neticesinde Kur’an da ilk beşin içinde…
Ne mutlu bizlere, hissettiklerimiz asr-ı saadet kabilinde!
Fakat kim ne derse desin, ilk beşe rağmen dünya genelinde kitap
agonide (can çekişme odası)…
Belki son nefesini vermeyecek ama alçak sürünmeyle hayatını idame ettirecek…
Ki insanoğlu tümden unutmayıp evlerin duvarında bez torbada saklasın…
Kutsanmış eşya niyetine…
Öyleyse hep birlikte okuyalım “El Fatiha"...
Kitapsız dünya aşkına, mağfiret günlerinin yaklaşması hesabıyla!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder