Ülkemizde hiçbir zaman Batı tipi demokrasi olmadı.
Özgürlükçü, insan haklarına dayalı, evrensel hukuk normlarına uygun…
Peki, olan ne?
Kestirmeden ucube, abuk sabuk diyeyim de gerisini siz anlayın!
Dolayısıyla siyasî yelpaze bu alt yapı üzerine şekillendi.
Örneğin merkez sağ veya sol, izledikleri rotaya bakılırsa tarifi o kadar zor ki…
Uluslararası standardı olmayan Asyatik örgütlenmeler.
Parti içi demokrasinin çalışmadığı, lidere endeksli kör kuyular…
Bir var bir yoklar, nihayetinde er ya da geç tarihin derinliklerinde kaybolacaklar.
İsterseniz bu konuda DYP’nin eski Genel Sekreteri Tevfik Diker’e kulak verelim…
“Merkez sağı kim çökertti?” sorusunu cevaplamış, ben de basından öğrendim…
Diyor ki, “Balık baştan kokar” ve devam ediyor;
“… üzerinde ilk durulacak isimler Demirel’in kayınbiraderi Ali Şener,
Özal’ın eşi Semra Hanım, Çiller’in eşi Özer Bey(Uçuran) ve Mesut’un kardeşi
Turgut Yılmaz olmalıdır.”
Bak şu işe?
Onca yıldır siyaseti takip ederim, hiç bu pencereden bakmamıştım…
Vay canına be, ülkeyi kimler yönetiyormuş da haberimiz yokmuş!
Gerçekten ilginç veya algılamakta zorlandığımız saf (aptal demeye dilim varmıyor) hâllerimiz!
Eee, sonra?
Diker samimi, döktürüyor;
“Bu dörtlü; milletvekili, belediye başkanları listelerine karışmışlar,
bakanlar kuruluna isim vermişler, bürokrat atamışlar ve daha da
ileri giderek yasa teklifleri bile hazırlamışlardır.
Ayrıca DYP’yi DTP ile bölen Cindoruk ve DTP kurucularının rolü
açık seçik değerlendirilmelidir.
Merkez sağın varoluş gerekçesi olan “Yeter söz milletindir” terk edilmiş,
millet yerine önce devlet denilmiştir.
Hükümetlerde yer alan şaibeli bakanlar ve yapılan hortumlar misyonun
çöküşünde etkili olmuştur.
Milletvekili ve belediye başkan aday tespitlerinde “Yargı Denetiminde Ön Seçim”
terk edilmiş ve akçeli ilişkiler öne çıkmıştır.
Rant ilişkileri, yeğenler, enişteler, eşler ve kardeşler ağızlarda pelesenk olmuştur.
Naylon fatura yolsuzlukları, batık bankalar, faili meçhuller, çeteler, mafyalar
ve 28 Şubat işin tuzu biberi olmuştur.”
Dehşet açıklamalar, okuyunca şaşkına döndüm…
Üstelik suçladıkları hayatta ve tüm bu iddiaların sahibi bir döneme damgasını
vuran partinin, DYP’nin eski Genel Sekreter’i Tevfik Diker…
Öyleyse tiz zamanda darağaçları kurula, “Merkez Sağ”ı felâkete sürükleyenler
ayaklarından asıla!
Şaka bir yana sayın Diker emekli asker, yaptığı tespitler her zaman muteber.
Yalnız çok merak ediyorum ve birkaç sorum olacak;
Birincisi “Bu zamana kadar nerdeydin?”
Aradan onca yıl geçmiş, atı alan Mekke’ye ulaşmış…
“İkincisi, o tarihlerde aktardığın pisliklerin içinde nasıl misafir oldun?”
“Ayrıca hiç mi miden bulanmadı veya meşrebin uyum sağlayacak kadar elastiki mi?”
Öyleyse git işine sevgili komutanım, emekli Yarbayım Tevfik Bey…
Lütfen vatandaşı daha fazla güldürme!
Yazımın giriş kısmında söz ettim; “Hukuk, Adalet, Eşitlik, Özgürlük”…
Bu kavramlar kim, siz kim?
Ayrıca ne anlarsınız halkın ruhundan?
Varsa yoksa vesayetçi düzen, kutsal devlet anlayışı…
Ne zaman koltuk altınızdan çekiliyor…
Alayınız saf değiştirip muhalefetin sefaletinde can çekişiyorsunuz…
Ve maalesef ki zavallı hâllerinizle sürünüyorsunuz!
Kusura bakmayın ama dost acı söyler…
Zaten ben ve benim gibiler siz ve sizin gibilerle hiçbir zaman dost olamadı ki…
Nedenine gelince; inan çokyüzlüsünüz…
O nedenledir ki takma kafana siyaseti…
Fenerbahçe Orduevi’nde ye, iç, yat…
Nasıl olsa güzel Marmara karşında, “hazır ol” da duracak!
“Gazetemen”in genç okurlarına önemli NOT:
Bir zamanlar bu ülkede “İstanbul Bankası” vardı…
Uzanlar çetesinden çok çoook önce…
İnanmayacaksınız ama soyadıyla müsemma “Mr. Uçuran” a teslim edildi…
Helâl olsun millî eniştemize, walla uçurdu, buharlaşan banka bulutlara karıştı!
Yetmedi…
Sıra geldi ülke ekonomisine…
Onu da uçurdu, hem de kökten…
Tarih: 5 Nisan 1994
Ve “28 Şubat” hikâyesi, sonun başlangıcı…
Hüzünlü, acılı mı acı, bugünlerin hazırlayıcısı...
O da start aldı.
Evet, beyanatıyla haklıdır Diker…
Sen çok yaşa e mi?
Bu halkı seven gelir, seven gider…
İyi mi?
macitcununoglu@gmail.com
.
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder