Küba

Macit CÜNÜNOĞLU

23/12/2014 09:01   A+ A- Değerli dostum diyor ki, “en fazla bir ay”... Biçtiği ömür Küba’ya... Elbet yıkılmasını istediği için değil... Yakın tarihte Küba’yı ziyaret eden bir arkadaşımızın izlenimlerinden etkilenmiş... Ve karara varmış, kesin sonuç: Sosyalist sistem otuz gün sonra hakkın rahmetine kavuşacak! Haksız da sayılmaz... Son yıllarda Küba’yı sıkıştıranlar o kadar çoğaldı ki... Herkes Fidel’in sonunu bekliyor... O ölecek... Ve yeryüzündeki son kale yıkılıp tarihe karışacak! Evet, Küba üzerine çok şey yazılabilir... Dünü, bugünü... Lâkin yarınları hakkında bir şeyler yumurtlanmak isteniyorsa... Bir değil kırk kere düşünmek lâzım. Öncelikle aklıma gelen ilk soru: Dünyada iki yüz küsur devlet var... Bir tane ayrık otu battı mı size? Ayrıca yanı başında Amerika... İlk fırsatta yok etmek isteyen... Ki yılanının başını küçükken ezemedi (Domuzlar Körfezi)... Dayadı ambargoyu... Kilitledi bıraktı! Hâlbuki Küba insanlık âleminde bir şirinlik muskası... Hele Batista dönemi hatırlanınca... Alçak, az insan katletmedi. Ya şimdi... Organik, hormonsuz yaşanan bir hayat... Halk mutlu... Bırakınız okuma oranını, sanatın her dalı gelişmiş... Kültür, spor derseniz ha keza... Koskoca adada üç heykel var... İster inanın, ister inanmayın... İkisi CHE, diğeri M. Kemal. Ancak gene de çıbanbaşı... Başta ABD, kapitalizm ürküyor... Belki Putin bile! En son Sabah’taki ardıç kuşunun köşesinde okudum... Bir aşağılama, bir aşağılama... Kişi başı gelir otuz dolarmış... Ve bir yığın iğrenç hakaret... Sanki yeryüzünün tüm sorunları çözüldü... Bütün mesele Küba’nın yıkılmasına kaldı... Ayıptır, günahtır... O Küba ki, belki yoksul, belki dinozorlar çağında... Ama insanlığın en haysiyetli, en şerefli devletine sahip. Ya biz, ya bizim devlet... Sahi, dün n’oldu? Hırsızlar oylanacaktı... Duyuna mı kaldı? Hiç şaşırmadım, böyle başa böyle tarak... Küba’ya selâm olsun... Ben giderim ufak ufak... Martılarla randevum var... CHE’ye mektup göndereceğim kanatlarında... Ve diyeceğim ki... “Hoş geldin, sefa geldin yüreğimize”... “Hâlâ bilincimizdesin, aydınlığımızsın”... “Ve yarınlar mutlaka bizim olacaktır...” “Sonsuzluğa kadar...”