Konya’da bir çocuğumuz, yaş: on altı...
Sultanımız hakkında olumsuz konuştuğu için hapsi boylamış.
Aferin yakalayan polislere, davayı açan savcıya ve tutuklama kararı
veren hâkime...
Tam da usulüne uygun, zamanın ruhuna yakışan davranışlar...
N’olacaktı, düşüncesini açıklayan her gence bir demet gül mü verilecekti...
Yok böyle bir şey, hele de bu ülkede...
Herkes haddini bilip çizmeyi aşmayacak...
Çünkü bu topraklarda “ileri demokrasi” uygulanıyor...
Yalanı, hırsızı bol...
Lâkin iş gerçekleri söylemeye geldi mi...
Patlatırlar enseni...
İnen sultanın eli, nam-ı diğer Osmanlı Tokatı...
Ki bir yiyen pişman, bir yemeyen...
Var mı ötesi?
Hâlbuki en kralını Demokrat Parti yapmış...
Bakmışlar ki Atatürk’e saldırıların önüne geçilmiyor...
Parlamentoya dayamışlar teklifi...
Şipşak, işlem tamam...
Atatürk Aleyhine İşlenen Suçlar Hakkında Kanun devreye girmiş;
kamuoyunda anıldığı şekliyle Atatürk'ü Koruma Kanunu...
Tarih: 31 Temmuz 1951...
Nefes almış memleket, özgürlüğün tadına varmış millet!
Bir de Manisalı gençlerimiz vardı...
Yıl doksan beş...
İktidarda kimdi?.. unuttum...
Cumhurbaşkanı Demirel’di, ondan eminim...
Hani “Konuşan Türkiye”nin mimarı...
O çocuklar da yanılmıyorsam sınıfta bir şeyler karalamışlardı...
Hop içeri...
Suçları devrimci terör örgütü kurmak...
Ağır işkenceler, uzun tutukluluklar, kararan hayatlar...
Sonuç: BERAAT...
Ya geriye kalan?
Trajik bir enkaz...
Yaraları hâlâ onarılmayan!
Demek ki aradan yüzyıllar geçse de...
Zihniyet devrimi yaşanmadığı sürece...
Düşünce suç olmaktan öteye geçemeyecek.
İşte Demokrat Parti...
Koyun üzerine altmış küsur yıl...
İktidarda Adalet ve Kalkınma Partisi...
İkisi de fiyakalı isme sahip...
Netice?
Al birini vur öbürüne...
Çünkü burası Türkiye...
Bu ülkede güneş doğar, düşünce asla...
Karanlık hâkimdir...
Ve ışığı sevmeyen yarasalar iktidardır...
Varsa inanmayan...
Aziz Usta’nın yüzde altmış sınıfındandır ki...
İflah olmaz ve düşünce her daim boğulmuştur bu memlekette!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder