CNN’de peş peşe istatistikler yayınlanıyor...
Bir tanesi ilgimi çekti...
Gelin birlikte göz atalım.
Efendim, 2014 yılı itibariyle nüfusumuzun yüzde 11.1’i
altmış yaş üzeriymiş.
Bu oran 2020’de 17.3...
2050’de 27.3 olacakmış.
Ne güzel, demek ki yaş piramitinin en tepesindeyiz!
Kimileri zenginliğiyle ilk 10’a girer...
Bizim gibiler de doğal yollardan, yani yaşla.
Buna da şükür.
Ayrıca bu çağda genç olmayı da istemem...
“Nerde çokluk orda bokluk” der büyüklerimiz...
Madem bizden küçüklerin oranı yüzde 90’ı buluyor...
Ne hâlleri varsa görsün!
Tayyipçi mi olurlar, çareyi CHP’de mi bulurlar...
Yoksa Kürt milliyetçiliğinin peşine mi takılırlar...
Yaşayıp göreceğiz, yeter ki hayat sağlık versin!
Ancak kalan ömrümüz neyse...
Huzur içinde yaşayacağımız kesin.
Geçmişte kaldı “Tek yol devrim” sloganları...
Şimdilerde elimde aypet, kulağımda ayfon, boynumda fotoğraf makinesi...
Ada yollarında günümü gün ediyorum...
Sefam olsun, gözü kalanların gözü çıkmasın...
Kına yaksın!
Ne mi dinliyorum?
Favori makamım “karcığar”...
Aman da aman, bir kıvrak, bir neşeli...
Mesela “Kara bulutları kaldıralım aradan” şarkısını günde en az beş kez dinliyorum...
Ardından Joseph Haydn’nın 45. Senfonisi (Veda Senfonisi olarak bilinir)...
Rotam Burgaz...
Elimde Sait Faik hikâyeleri...
Adı: “Yalnızlığın yarattığı insan”...
Öyle diyor Usta: “Bir insanı sevmekle başlar her şey”...
Evet, yaş altmış beş...
Geldik gidiyoruz...
En azından bu hayat bizlere, kuşağıma...
Yani yüzde on bir nokta onda bire sevgiyi, sevmenin değerini öğretti...
Az şey mi?
Bence çok büyük zenginlik, ayrıca ayrıcalık.
Nasıl ki damarlarımızda turlayan hayati sıvıya çok şey borçluyuz...
Âdeta yakıtımız...
Sevgi de öyle...
Sevdikçe çoğalıyor insan...
Zenginleşiyor...
Ve hayat denilen ömrü yaşamak renkleniyor...
Besin kaynağımız aşklar, sevdalar ve illâki sanat; her dalıyla...
Hep birlikte, hep beraber ilerliyoruz sonsuzluğa.
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder