Devletin ince hesapları!..

Konu hassas mı hassas…

Derinlere uzanmayıp,
susma hakkını kullanmak istiyoruz…

Fakat ne mümkün!..

Sinirlerini cımbızla aldıran “Number one” kızdı bir kez…
Ve dedi ki; “Misliyle hesap sorulacak!”.

Son bilanço yirmi dört şehit…

Yirmi dördün iki katı; kırk sekiz…
Bir fazlası; kırk dokuz!

O zaman acilen cesede ihtiyaç var…
Emir büyük yerden, kırk dokuz canı leşe çevirmek gerek!
Şart değil vesika belge…
Bilgi naylon faturaya dayalı olsa da…
“49” rakamı yayımlanır sabah/akşam, bilumum medya organlarımızda!

Maksat şehit sayısının iki katının bir üstü değil mi?

Yani nihaî hedef kırk dokuz…
Su serpilecek yüreklere, arşa erecek büyük başlar, huzur içinde yatacak şehitler!

İşte memleketin temel meselesi…

Altta kalmamak…
Toprağa teslim ettiğimiz gençlerin bir fazlasının peşine düşmek…
Ve halkımızın kabaran duygularını dindirip, kızgınlığın soğumasını beklemek!

Evet, tüm bu acıların üzerine kıyım devam ediyor güneydoğuda…

Önce bir iki derken manşetlere bugün çıkıyor dört fidanın toprağa düşüş haberi.

Senin yaşadığın ağır ve karanlık günleri doğa dinler mi?

7.2’yle sallıyor Van’ı, Bitlis’i, Erciş’i…
Yetkililer yine sessiz ve çaresiz, 6.6’yla çıkış yapıyorlar medyaya…
Yaralılar hastaneleri ziyaret ederken, ta akşama doğru…
Lütfedip kabul ediyorlar 7.2’yi…
Bilâhare yıkılan binalarda ölen vatandaşlarımızın varlığını.
 
Her zaman olduğu gibi çürük yapılar, malzemeden çalınmış damlar…
Terör bir taraftan vuruyor evlatlârımızı…
Deprem diğer taraftan, dinmiyor halkımızın göz yaşları!

Dik duran, dik durmayı tavsiye eden elbet birileri var… Malûm hazretler…

Cumartesi günü Kadıköy yaşanmadı, trafik durmuştu saatlerce…
Çünkü bir hafta önce ölen anasının mezarının başında gözyaşı döküyordu sayın başbakan!
Şehitlerin cesedi soğumamışken, vatandaş onlar için yürümeye hazırlanırken.

Bu ülkede yaşamak, duyarlı olmak dayanılmaz boyutlara ulaştı.

Daha açıkçası insan olmaktan utanır olduk…
Gösteriş düşkünü efendilerin iktidarında!

Ya muhalefet?

Boş verin canım, konuşmaya değmez!

.