IŞİD
Seksen ülkeden militan, sayıları otuz bin.
Bölgenin altını üstüne getiriyorlar, kafa kesemeler de saldırılarının final kısmı…
Gel de Saddam’ı, Kaddafi’yi arama!
Ne baharmış; Irak paramparça, Libya’da kaos, Mısır’da darbe, Suriye’de iç savaş.
Hamas yönetimindeki Gazze ise ayrı bir âlem.
İşleri güçleri sabah akşam İsrail’e roket fırlatmak!
Ya bizim durumumuz?
Karışık, belirsiz; ne derseniz deyin…
O kadar çok Ortadoğu’ya maydanoz olduk ki…
Yaptığımız komşuluğa, dostluğa ihanet!
Taraf tuttuk, ordular kurduk, silah/para gönderdik…
Ne itibarımız kaldı ne sevenimiz…
Gelinen durum tek kelimeyle diplomatik rezalet!
Bu manzara karşısında bir fıkra takılıyor aklıma…
Her ne kadar dua etmekten vazgeçsem de…
Paylaşayım istedim.
“Bektaşi iki öküzüyle tarlasını sürermiş
Kırmızı öküz az yem yiyip, çok çalışırmış.
Sarı öküz ise lanet mi lanet, hem çok yer hem tembelmiş.
Bektaşi bir gün öfkelenip;
-Ey Allahım, şu sarı öküzün canını al da kurtulayım demiş.
Baba Erenler ertesi gün ahıra girince ne görsün!
Kırmızı öküz sizlere ömür, sarı lanet capcanlı...
Bektaşi hışımla dışardan bir çocuk çağırıp öküzleri göstermiş:
-Ulan, demiş; bunların hangisi sarı, hangisi kırmızı?
Çocuk:
-Bu sarı, bu kırmızı!
Bektaşi gözlerini göğe çevirmiş:
-İmanım, demiş; bacak kadar çocuk renkleri biliyor da, sen bilmiyorsun?”
Evet, halkına ülkesine komşularına fenalık edenler için zaman zaman ah edip lanet okurdum…
Fakat dikkat ettim…
Acılar, hastalıklar, ölüm haberleri yaşamımdan hiç eksik olmuyor…
Hem de en yakınlarım, dostlarım.
Kötüler ise sarı öküz misali capcanlı, semirdikçe semiriyor…
Kim bilir gemilerinin sayıları kaça ulaşmıştır?
Üstelik baş Softa kanser, lâkin turp gibi, inadına yükseldikçe yükseliyor!
İşte bu nedenle takdiri ilahiye sığınmaktan vazgeçtim…
Artık bir talebim yok, zaten sahada değil tribündeyim…
Seyrediyorum gidişatı, fırsat buldukça aşk meşk, iki kadeh…
Sık sık semaya çıkıyorum…
Bulutlara, yıldızlara, güneşe…
Oradan kâinata bakmak daha sefalı!
İyi pazarlar efendim.
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder