İlköğretimde bundan böyle ibadethane zorunlu…
Vay gitmeyenin hâline!
Her okula bir de imam…
“Varlığım şeriatın gazasına armağan olsun!”
Yıllar önce tanık olmuştum, I. MC dönemi…
Çalıştığım işyeri MSP’li bakanlığın İstanbul’daki bölge müdürlüğü.
Yeni müdür softa, takunyalı.
İlk icraatı mescit açmak!
Mesai arkadaşlarımızın çoğu mimar-mühendis…
Oda seçimlerinden biliyorum, ilerici aydın kişiler.
Yine de mescit boş kalmıyor…
Başta odacı bekçi çaycı takımı…
Aralarında tek tük diplomalı…
Kısaca idarenin dümen suyuna girip tayin terfii bekleyen güruh…
Özellikle Cuma günleri ara ki bulasın!
Esen rüzgârlara bağlı olarak mescidin müşterileri zamanla çoğaldı…
Artık namaz kılanlar muteber eleman kategorisinden işlem görmeye başladı…
Şef, amir kadroları hep onlardan…
Geriye kalan azınlık ise maraba statüsüne tabi tutuldu!
Ve düşünce özgürlüğü maceramız böylelikle mutlu sona ulaştı…
Dindarlar birinci sınıf…
Laisizm yanlıları beşinci sınıf…
Mollalar erdi muradına, biz çıkalım kerevetine!
Bugün 15 Eylül, okullar açıldı…
Mini mini yavrular, sayıları milyonlar…
“Elif” “Be” ile tanışacaklar!
Abdest alacaklar, namaz kılacaklar, dua edecekler.
Evlerine döndüklerinde mutlu, huzurlu…
Kalplerinde Muhammed sevgisi, gözlerinde cennet ışığı…
Uhrevî dünyanın sırlarını daha şimdiden keşfetmişler!
Evet, yolculuk var…
Beyinsel yolculuk…
Aklını kiraya verenlerin, dindar nesillerin dünyasına…
Özgürlüğün yaşanmadığı, bağımsız düşüncenin karalandığı kültür…
Biat edeni sever, korur gözetir besler…
Karşı duranı zındık ilân edip IŞİD’çi zihniyete teslim eder…
Yalnız bizimkiler kafa kesmez, sadece yakar…
Referansları Sivas, sloganları Allahu ekber!
Yaşadıklarımız karşısında umut tükeniyor.
Çaresiziz, öfkeliyiz, küfürbazız…
Hedefte altı yaşındaki çocuklar…
Akıldan, izandan nasiplenmemiş yöneticiler tarafından zemzemle yıkanıp
bugün mescide, yarın tarikata sokulacaklar…
“HU” çekmeyi öğrenecek torunum…
Aman tanrım, bu ne eziyet?
Yarından tezi yok Haşhaşilere katılacağım…
Örnek bir DEDE olarak M. Kemal’den aldığım feyzle saldıracağım Çankaya’ya…
Elimde “Das Kapital”…
Ancak arkama baktım, kimse yok!
Kim bilir, belki gördüklerim hayâl!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder