Mutluluk

Macit CÜNÜNOĞLU

Mutlu olmak için pek çok sebep var.
Örneğin sanatın her dalı; edebiyattan operaya.
Daldın mı çıkamıyorsunuz.
Ne dert kalıyor ne kasvet.
Ne mutlu bana, iyi ki gençliğimde sola bulaşıp
dünyalı olmayı becermişim.
Yoksa işim zordu, "Vatan-Millet-Sakarya" hamasetine
sığındın mı; vay hâline!
Tayyip olup çıkarsınız.
Üstelik cami avlusunda sürünen cinsinden.

Hâlbuki elimde udum, iki duble de attım mı...
Dokunmayın keyfime.
Hele hüzzamda dolaşıyorsam, ne içli şarkılar...
Bir bilseniz.
Pavorotti de dinliyorum...
Kahrediyor beni...
Müthiş bir tenor, toprağı bol olsun...
Klasik müziğin sevilmesine çok ciddi katkıları oldu.
Bu arada bizim toplum Leyla Gencer'i pek tanımaz.
İtalya'da yaşadı, orada evrenselleşti...
Öldüğünde yakılan cesedinin külleri Boğaz'a döküldü.
İstanbul sevdalısıydı, olağanüstü bir soprano.
Âşığıyım, canlı dinlemek isterdim.


Arada sırada şiire de takılıyorum.
Nedendir bilinmez, Cahit Sıtkı hayranıyım.
Bence ölümü, yalnızlığı en iyi anlatan şair.
Biliyor musunuz "35 Yaş" şiiriyle CHP'nin açtığı yarışmada
birincilik ödülü aldı.
Devir kırklı yıllar.

Fakat Necip Fazıl'ı geç keşfettim...
Dedim ya, serde solculuk var, hiç yüz vermezdim.
Ne zaman ki aşağıdaki satırlarıyla tanıştım...
Aldım, kumarbaz esrarkeşi gönlümde bir yere koydum.
Meğersem adam derya imiş...
Nazım'la yarışacak kadar.
İşte sanat böyle bir şey...
İdeolojiye esir olmadan kanatlarında seyahat ederseniz
asla pişman olmayıp mutluluğun sırrını bulursunuz...
Ve hayata gülümseyerek bakmayı öğrenip zengin yaşarsınız...
Öyleyse Kısakürek'e bir kulak verelim...
Bakalım neler demiş...



"Ne hasta bekler sabahı,

Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme, artık neye yarar?"