bir şair vardı, öğretmen

14 Temmuz 2017

Ortaçağ'dan günümüze...

Macit CÜNÜNOĞLU





Ortaçağ'da kilise cennetin tapusunu satıyordu.
Endüljans denir.
Bir Alman papaz geleneği yıktı.
Adı: Martin Luther.
Protestanlığın kurucusu.
Engizisyonlara, aforozlara rağmen yılmadı, amacına ulaştı.
Günümüz Türkiye'sinde kilisenin yaptığı işi AKP devraldı.
Ancak bir farkla, dünyevisini pazarlıyor.
Hem de nasıl, durumundan memnun olmayan AKP'liyi görmek
mümkün değil.
Bir elleri yağda, bir elleri balda.
Durduk yere mi kapağı attı Numan'la Süleyman.
İkisi de bakan!

Ancak köşeyi dönenlerin sayısı belli.
Yaratılan servet herkese yetmiyor.
Baldırıçıplak partililerin hakkına huriler düşüyor.
Yani gariban takımı, canlarım benim...
Namaz niyaz derken hayâle devam.
Şarap akıyor ırmaklardan, melekler dört bir yanda.
Cüppeli kapı komşu.
Biraz ötede Feto ile Tayyip...
Eski ortak...
"15 Temmuz"u konuşuyorlar.

Ah Tanrım, sen nelere kadirsin...
Şeytanı sever, namuslu kulunu sevmezsin.
Bu mudur adaletin?
İnanır mısın, gönderdiğin Sultana peygamber diye bakıyorum.
Elimde değil, madem ki halkımıza reva gördün...
Ne diyebilirim ki...
Sensin yaratan, sensin sunan...
Çekeriz cezamızı.
Yine de şikâyetçi değiliz.
Afrika'dan bir adım önde, Araplardan bir adım gerideyiz.
Çünkü petrolümüz yok...
İnsan gibi yaşayamıyoruz.

Açizene, yetmiş yaşında bir emekliyim...
Evim, arabam olmadı.
İnkâr etmeyeyim, bolca hatun ikrâm ediyorsun... 

Ama elden ayaktan düştüm...
Hâlimi görmez misin?

En iyisi mi senden uzak durmak.
Yıllardır fikir ayrılığım var...
Sen yoluna ben yoluma...
Zaten her şey oluruna...
Kitap de öyle diyor, Bakara süresi, 131. ayet...
Sana inanmaz mıyım?

Hiç yorum yok: