Terör geçmişte de vardı...
Şimdi başka boyutta.
Artık "canlı bomba" moduna geçti.
Durum gerçekten vahim.
Ve olayın en üzücü yanı da Dünya seyrediyor.
Özellikle ABD...
Ki onlar 11 Eylül saldırısında üç bin vatandaşını kaybetti.
Bunun sonucunda da Afganistan'ı işgâl ettiler.
Tabii Usame Bin Ladin denilen alçağın defterini dürerek...
Peşinden Irak...
Azgın Saddam'ın ülkesi.
Üç günde haritadan silinip paramparça edildi.
Ve lideri fare deliğinde bulunup ipe gönderildi.
Tüm bunlar iyi hoş da...
İte kaka yirmi birinci yüzyıla geldik.
Hatta epeyce ilerledik.
Çağımıza yakışıyor mu Suruç, Ankara, Paris, Mali katliâmları?
Kim olursa olsun bu çağda insan terörün kurbanı olmamalı.
Tabii devlet terörünü göz ardı etmeden!
Güneydoğu'da yine sıkıyönetim, yine saldırılar.
Masum yurttaşlarımız tek tek toprağa düşüyor.
Farkındasınızdır, olaysız tek bir günümüz geçmiyor.
Nasıl bir ülke olduk yahu...
Barış süreci dedik; can-ı gönülden destekledik.
İleri demokrasi dedik; vesayetin kırılmasına selâm durduk...
Fakat böylesi kan gölünü hiç de istemedik.
Ah siyaset ah...
Hem içte hem dışta...
Bir de iktidar tutkusu...
İnsani değerleri alt üst ediyor anında.
Baksanınıza CHP'nin hâline...
Yüzde 25'lik kontenjanına bakmadan parti yangın yerine dönüştü.
Sanırsınız hükümet kuracaklar.
"Kim başkan olacak"mış?
İster İnce, ister Balbay, ister Oran...
Kılıçdaroğlu'nu devirsinler (o da çok zor)
partinin kuyusunu kazacaklar.
Ama farkında değiller.
Hâlbuki sosyal demokratlar barışa kafa yormalı...
Ciddi projeler üreterek.
AKP'nin yapamadığını yapmalı...
Ortadoğu'ya uzanıp Batı'ya açılarak.
İşte fırsat işte reçete...
Yoksa içte kavga dışta kavga...
Evdeki bulgurdan olacaklar, benden hatırlatması.
Belki de son çare...
Barışın yollarına güller döşemek...
Haydi CHP, bir kere olsun söz dinle!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder