Bir uçak düşürdük...

Macit CÜNÜNOĞLU

Bir uçak düşürdük, hayatımız değişti!
Normaldir, Ruslar peşpeşe cezalar kesmeye başladı.
İlk darbe turizme, sonra vizeye...
Bilâhare ihracatımızın tüm kalemlerine.
Evet, Rusya ile aşık atmayı Suriye ile karıştırdık...
Sandık ki boyun eğecekler, düşen uçakları üstüne "sefanız olsun" deyip
votka içecekler...
Dalga mı geçiyoruz, karşımızda Putin.
Dünyadaki iki güçlü adamdan biri.
Çakma değil gerçek...
Üstelik Rus İmparatorluğu'nun tartışmasız lideri...
Ve diktatör.

Ya ayağına dolanan çömez...
Diplomasiyi çelik-çomak oyunu zanneden badem bıyıklı...
Oturduğu sarayı Kremlin'le karıştıran narsisist...
Sıkıçınca Batı'ya, NATO'nun gölgesine kaçan şahsiyet...
Hâlâ efelen...
Nasıl olsa askerde evlâdınız, yeğeniniz yok!

Hâlbuki savaş ciddi iştir...
Malzemesi candır, kandır...
Bir nevi ölüm kusan arena...
Ağlayanı anadır, babadır...
Çünkü gidenler genç fidanlardır.

Fakat Ankara'dan üflemek kolay...
Hele karşınızda muhtarlar varsa...
Salla babam salla!
Kim tutar sizi...
Arkanda toplumun yarısı...
Ve yalaka takımının en akıllısı...
Binbir bahane üreterek "ben bu uçağı niye düşürdüm?" sorusunu
izah et...
Tabii yerlerse.

MHP'nin zeki çevik lideri hemen zıpladı...
"Destekliyorum!"...
Halk güldü, bıyık altından da söylendi...
"Ne zaman desteklemedin ki?"
CHP önderi de mırın kırın etti, her zamanki gibi sesi duyulmadı...
HDP'liler de konuştu ama ne dediği anlaşılmadı.

Evet, bir uçak düşürdük, hayatımız değişti.
Tırışkadan teyyare masalı da yarattık...
Siyasilerimizin nağmeleri davulcu yellenmesine karıştı...
Lâkin Putin boş durmadı...
Çıktı meydane; ölen pilotunun hesabını sordu...
Çünkü giden candı, insandı...
Öyleyse kolay gelsin canım TÜRKİYEM!
.