Elektrik kesintisi...
Adliyedeki trajik olay...
Emniyet baskını derken...
Parlamentodan peş peşe geçen abuk sabuk yasalar...
Ülkemizdeki hayat tarzını iyice zora soktu...
Ve âdeta özgürce nefes almayı, gülümsemeyi unutturdu!
Tüm olan bitenler iktidarın karanlık zaferidir...
Sinop’a nükleer santral kurmak...
Bilal oğlana “üniversite” açma yetkisi vermek...
“Hangi aklın ürünüdür?” diyeceğim ama...
Cevabı belli...
Kıyamete sürüklenen memleketten hazin manzaralar...
Son çırpınışlar, nafile ataklar...
Ve her şeyden önemlisi de toplumsal ayrışmayı hızlandıran
berbat senaryolar!
Evet, “7 Haziran”a az bir zaman kaldı...
İktidarı geriletmek için tek başına “sandık” çare midir?
Bilemem...
Lâkin önümüzde “1 Mayıs” var...
Emeğin bayramı, uluslararası “Birlik-Mücadele-Dayanışma” günü...
DİSK yok, Türk-İş zavallı...
CHP liderlikten yoksun...
Haziran Hareketi güçsüz...
Yalnızca Gezi Ruhu...
Bir umut, bir ışık...
Tekrar dirilir mi?
Neden olmasın...
Ardında sayısız tecrübe...
Onlarca örgütün bir araya geldiği platform...
Milyonlar olup akarsa meydanlara...
İstanbul’da, Ankara’da, İzmir’de...
Yeni bir başlangıcın müjdecisi olmaz mı?
Çünkü yorulduk artık...
On üç yıllık AKP iktidarı moral değerlerimizi alt üst etti...
Harmanlandı ülke...
Yapı taşları sarsıldı...
Ne komşu kaldı ne iç huzur...
Sürekli gerginlik, çatışma...
Kapı arkalarında fesatça yürütülen pazarlıklar...
Pompalanan milliyetçilik...
Kökleşen dincilik...
Hepsi birleşince...
Kesin sonuç...
S.O.S...
Ah tehlikeyi bir fark edebilsek!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder