“Devrimden sonra”...
Mustafa Kenan Aybastı filmi...
Yazıp yöneten...
2011 yapımı...
Sosyalist dostum Facebook’a koymuş...
Merak edip izledim...
Doksan beş dakikalık...
Hayâl dünyası işte...
Ruhuma iyi geldi.
Güya Türkiye’de devrim olmuş...
Hem de sosyalist...
İşçi sınıfı iktidara el koymuş...
Tabii üretim araçlarına da...
Fabrikalara, topraklara...
Nurlar içinde yatsın Ecevit...
Yetmiş üç seçimlerinin temel sloganıydı:
“Toprak işleyenin su kullananın”...
Olmadı işte, yemediler...
Ayrıca sermaye sınıfı o kadar dangalak mı, örgütsüz mü?
Şıp diye elindekini teslim etsin!
Ancak rüyalarımız, hülyalarımız yok mu?
Öncelikle çağdaşımız CHE’ye aşıktık...
Lenin, Mao, Enver Hoca önderimiz...
Fidel derseniz...
Bizden biriydi...
Hatta Kaddafi bile kadrodaydı!
Ne de olsa 68 kuşağıydık...
“Mahir, Hüseyin, Ulaş...
Kurtuluşa kadar savaş!”
Vay yavrum vay!
Ya şimdi...
Yirmi birinci yüzyıla ulaştık...
Ve köprülerin altından o kadar çok sular geçti ki...
Ne sosyalizm kaldı ne de devrim hayâlleri.
Artık küresel kapitalizmin egemen olduğu bir dünyada yaşıyoruz.
Birey olmayı fark ettik, altta kalanın canı çıksın.
Tek geçerli akçe; “serbest piyasa ekonomisi”...
O da rekabete dayalı, vahşi mi vahşi.
Okullar özel, sağlık özel...
Devlet tüccar zihniyetin elinde...
Satış var satış...
Yok mu ihaleye katılan?
Yine de romantikmişiz...
Ağır bedeller ödememize rağmen.
Devrim yapacaktık...
Nazım’ın dediği gibi “yârin yanağından gayri her şeyde
beraber olacaktık”...
Fırsatınız olursa söz konusu filmi izleyin...
Pişmanlık duymazsınız...
En azından toprağa verdiğimiz genç fidanlara selâm göndermiş olursunuz...
İyi çocuklardı, sağlamdılar inanmışlardı...
Güneşli günlerdi...
Ve hepsinden önemlisi de UMUT vardı...
Ya çağımızda?
Çaresizlik, ağır bunalımlar, çürüyen değerler...
Ve yüksek huzurlarınızda Diktatör aday adayı ve iktidarı...
Lânet olsun!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder