Yerebetan, Ayasofya, Aya İrini, Topkapı derken...
Son durağım Arkeoloji Müzesi.
Nam-ı diğer İmparatorluk Müzesi...
Tabii Osman Hamdi...
Ve Sanayi-i Nefise, bugünkü Güzel Sanatlar Akademisi.
Asar-ı Atika Nizamnamesi sayesinde elimizde kalan sanat eserleri...
Çağlar öncesinden gelip bir bir sergileniyor.
Milattan Önce dediğimiz zaman diliminin derin ayak izleri...
Anadolu’dan Balkanlar’a...
Afrika kıtasından Arap yarımadasına uzanıyor...
Mezopotamya orada...
Afganistan el sallıyor misafirlerine...
Tarihsel bulgular yedi-sekiz bin yıllık...
Müthiş...
Gerçek bir zaman tüneli...
Yolculuk var uygarlıklar dünyasına...
Güneşin doğduğu topraklara...
Anadolu’ya...
Sakın uğramayı, gezmeyi ihmal etmeyin...
Dokunun İskender lahitine, Mısırlılarla buluşun...
Ramses sizleri bekliyor...
Gerçek Firavun ile tanışın...
Göreceksiniz; bugünkülerin yanında ne kadar masummuş!
Ben her zaman söyler, yazar çizerim...
Geçmiş önemli, yalansız dolansız abartısız...
“Nerden gelip nereye gidiyoruz?”...
Merak işte, veya öğrenme arzusu...
En son yazısında ne demiş değerli Erol Çevikçe:
“Öküzlüğün âlemi yok!"...
Benjamin Franklin de benzer şeyler söylemiş...
“Gerçek yaşlılık öğrenme isteği bittiği zaman başlar.”
Öyleyse beyinsel yaşlanmanın da gereği yok...
Yola devam, gezmeye devam...
Ve hepsinden önemlisi öğrenmeye devam.
Yaşasın hayat!
Yaşasın Sanat!
Yaşasın Aşk!
Gönlümde keşif duygusu...
Yelkenim açık...
Önüm arkam okyanus...
Bekle beni kainat...
Sana koşuyorum...
Biliyorum, ömrüm topluiğne başı...
Söz, yine de kalan süreyi (neyse) dolu dolu geçireceğim...
Yoksa bu hayat çekilmez...
Hele Firavun müsveddelerinin yönettiği ülkede...
Zaten takvim yapraklarına benzedik...
Vadesi dolan elbet bir gün kopacak...
Yeter ki düşerken örselenmeyelim...
Sessizce karışalım sonsuzluğa.
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder