Geçenlerde Kuşadası’na Esat Mahmut Bozkurt’un heykeli dikildi...
Seçim arifesinde, kör parmağım gözüne gözüne...
Ki bu adam Kürtlerin “ancak uşak olabileceği” tespitinde bulunmuş
önemli bir şahsiyettir...
Ayrıca Medeni Kanun’un da mimarıdır.
Soyadından da anlaşılacağı üzere -M. Kemal vermiştir- bozkurt ve Kemalist’tir.
Şimdilerde bu fikriyatı CHP’den istifa edip Doğu Perinçek’in tarikatına
katılan -yeni adıyla Vatan Partisi- Birgül Ayman Güler temsil etmektedir...
Hatırlarsanız O da bir meclis konuşmasında “Kürtlerle Türkler eşit değil” demişti..
Bu girizgâhtan sonra gelelim CHP’ye...
Her zamanki gibi seçim öncesi kaynayan kazan...
Dolayısıyla işi zor...
Bir taraftan iktidarın saldırıları...
Ki “saldırı” mı demek lâzım yoksa “çamur atma mı?”...
Karar sizin...
Diğer taraftan iç meseleler, hatta olmayan ideolojik tartışmalar!
Dikkat ederseniz parti son yıllarda -bilhassa Kılıçdaroğlu sürecinde- sürekli
sağa açılma çabasında...
Bırakalım eski kaşar politikacıları...
Parti açılan mescitten sonra sosyal demokrat görünümlü tekkeye dönüştü...
Tamam, Baykal’dan takdiri ilahinin sayesinde kurtulduk...
Ama böyle de strateji saptanmaz ki...
Bu arada -basından okuyorum- sözü dinlenen, entelektüel itibar sahibi
ne kadar solcu liberal varsa CHP ile yakınlaşmaktan söz ediyor...
Katılmak, yekvücut olmak değil de...
Yan yana durmak gibi bir şey...
Daha açıkçası ortak düşmana karşı saf tutmak, birlikte mücadele etmek...
Sakın ha “düşman” sözcüğüm yanlış anlaşılmasın...
Bizler demokrasiye inanıp millî iradeye saygı duyan sade vatandaşlarız...
Haddimize mi sultanımıza lâf söylemek, AKP’ye çakmak...
Olsa olsa eleştiri sınırları içinde kalan minik dokunuşlarımız...
Hepsi bu kadar!
Bu arada önemli notumuz da “âlâ” nazırımıza...
Lütfen bizleri “makul şüpheli” statüsüne dâhil etme...
Yoksa yanarız!
Okurlarımız arasından “CHP’dir ne yapsa yeridir” diyen de çıkabilir...
Ona da saygı duyarız amma...
O kadar da basit değil...
Ne de olsa doksan yıllık çınar...
Kökleyen, sulayan, budayan M. Kemal...
Gölgesinde az mı kavun karpuz kesip piknik yaptık...
Hele hele de zor devirlerde, sıkıyönetim zamanlarında...
Askerî savcılar karşısında, işkencelerde, karakollarda alayımız sosyal demokrattık...
En azından o günlerin aşkına bugün CHP’yi konuşup tartışıyoruz...
Çünkü damardan solcuyuz...
Ve bu memleketi seviyor...
Dinci bezirgânlar ile Ortodoks Kemalistlere bırakılmayacak kadar da önemsiyoruz.
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder