bir şair vardı, öğretmen

09 Kasım 2014

Duvarın dibinden!

Macit CÜNÜNOĞLU
09/11/2014 08:11

     

A+
A-


“Kıtlıkta soğuklarda
Şehirde ve tarlalarda
Lenin'in işaretiyle
Ayaklandı partizan...”


Siz hiç Partizan Marşı’nı dinlediniz mi, Kızıl Ordu Korosu’ndan?
İnsanın iliklerine işler, tüyleriniz diken diken olur.
Sözlerinin ilk kıtası yukarıda, tek kelimeyle müthiştir...
Gaz verir, duygularınızı ajite eder, devrime olan inancısınız tamsa
saldırırsınız düşmana...
Madem ulu önder Vlademir İlyiç Ulyanov, kısaca Lenin işaret etmiştir...
Durmak yakışır mı partizana?

Güzelim tatil günü bu mevzular aklımıza nerden takıldı dersiniz...
Tabii ki Google yüzünden!
Enternasyonal pezevenk Hüseyin Rahmi’nin, Sait Faik’in ölüm yıldönümünü
hatırlamaz da Berlin Duvarı’nın yıkılışının bilmem kaçıncı yılda olduğunu hatırlar...
Üstelik sür manşet, gözümüze soka soka bize de hatırlatır!
Bize ne lan duvardan, ayrıca bizim ülke sosyalist miydi...
Ayrıca Berlin nire, Türkiye nire?
Ha, maksadın solculara sistemin çöküşünü hatırlatmaksa...
Eyvallah!..
Zaten hiç aklımızdan çıkmıyor bin dokuz yüz seksen dokuz...
Hayâllerimiz paramparça, umut yerlerde, ışığımız sönmüş...
Yaşayan ölü misali bakıyoruz sonsuzluğa...
Ufuk çizgimiz batmış, perperişan, yaşamaksa yaşamak...
İlerliyoruz vahşi kapitalizmin yarattığı büyük boşluğa...
“Biz” sizlere ömür, yaşasın “BEN”...
Ve din, iman, etnisite destekli yeniden kuruluyor hayat...
Var mı itiraz eden?

Evet, hazindir solun çöküşü...
ABD egemenliğinde tek kutuplu dünya...
Globalizmin kesin zaferi, işte kapı işte sapı, gidecek yerde yok...
Lâkin hırsızın suçu...
Çuvaldız misali, batıralım iğneyi kendimize...
Hangi akla hizmet duvar örülmüştür Berlin’in tam orta yerine?
Sosyalizm mi korunacak?
Hem de duvarla!
Hani cenneti yaratmıştık, kapitalizm erinde geçinde çökecekti...
Böyle diyordu Marks Amca...
Geç bunları anam babam, zaten Orhan Baba’ya (Bayburt) söz verdim...
Bundan böyle çakmayacağım sosyalizme...
Öyleyse her konuda olduğu gibi duvarda yalanmış...
İyi ki de yıkılmış...
En azından utanacak bir unsur daha hayatımızdan çıkmış...
Sahi, geriye de ne kaldı?
Sadece onur, insanlık onuru...
Sımsıkı sarılacağımız değer...
Eğer onu da yitirirsek Tayyip’e benzeriz ki...
Allah muhafaza, yaşamaktansa ölmeyi tercih ederiz...
Tamam mı usta?

Hiç yorum yok: