bir şair vardı, öğretmen

01 Kasım 2014

Macit CÜNÜNOĞLU
01/11/2014 07:38

     Mehteran eşliğinde yolculuk!

A+
A-
Zor iştir bu ülkede yaşamak...
Dün PKK terörü vardı, “Barış süreci” dendi, kısmi başarı sağlandı...
Ya trafik terörü, ya iş cinayetleri?
Âdeta günlük yaşamımızın vazgeçilmezi!
Gün geçmiyor ki bir yerlerde bir şeyler olmasın...
En son Ermenek’te, İsparta’da...
Giden canlar 18 artı 18, eder otuz altı...
Ortak paydaları işçi olmak...
Emeklerini pazarlayarak geçinen insanlar...
Bir nevi kölelik düzeninin kurbanları...
Düşük ücretler, iş güvenliği sıfır...
Her yol patronların vahşi çıkarlarına kilitlenmiş...
Sonuç da ekmek kavgası, hayata tutunma mücadelesi...
Yoksul halkımızın kaderidir üretim sürecinde ölmek...
Ne devlet korur ne adalet...
Sistem çürümüştür...
Mehteran eşliğinde İstiklâl nağmeleri söylenir...
Milyonlarca dolarlık Ak Saraylar tanıtılır...
Ve halkımız gidişattan gurur mu duyar yoksa bela mı okur...
Çok yakında millî irade tecelli edecektir sandıkta!

Ancak CHP sallanıyor...
Zayıfta olsa bir umut, seçmenin dörtte birinin itibar ettiği parti!
Muharrem İnce fırtınasını çabuk halletti, çünkü erken öten horozdu...
Ya Emine Ülker Tarhan’a ne demeli...
O da bastı istifayı, bir yığın suçlamayla birlikte asırlık çınarın gölgesinden ayrıldı!
Hanımefendi ulusalcı kanadın sözcüsüydü, Vatan-Millet-Sakarya edebiyatının
seçkin temsilcisi...
En son adı cumhurbaşkanlığı seçimlerinde geçmişti...
Ama olmadı, uzaktan kumandalı Ekmelettin Abi tercih edildi...
Sonuç itibariyle CHP bildiğimiz CHP, kaynayan kazan...
Kılıçdaroğlu önderliğinde süratle yol alıyor tarihin derinliklerine...
Bir daha gün ışığı görür mü, bilmem...
Fakat O’nun da bu ülke gibi işi zor...
Ayrıca ilkesiz, siyasetsiz iyi dayandı...
Lâkin her canlı gibi O da ölümü tadacaktır...
Benden söylemesi!

En iyisi mi boş verelim CHP’yi...
Mühim olan insan hayatı, gencecik sonsuzluğa göçen emekçilerin durumu...
Örgütsüz, güvencesiz çalışmak zorunda kalan milyonlar...
İşsizlik almış başını gitmiş...
Giderek zorlaşıyor, dayanılmaz hale geliyor hayat.
Kürtler ayrı bir âlem, düşmüşler Kobane’nin peşine...
Ermenek’te, maden ocaklarında sular içinde çırpınıyor 18 can...
Onlar hâlâ sokağı işaret etmekte...
Dertleri tabanı diri tutup Kandil’in gözüne girmek...
Ah Sırrı, ah Kürkçü...
Rakı masasında buluşup şu memleket meselelerini bir görüşebilsek...
Türkiye kesin kurtulacak ama kader utansın, felek izin vermiyor...
İnşallah bir dahaki sefere...
Hele bir seçim daha kazanın, muhabbeti ilerletiriz...
Apo’yu da katarız soframıza, İmralı’da sohbetin dibine dibine vururuz...
Biz de bu hoşgörü varken!

Hiç yorum yok: