"Özgürlük" içinden...

Macit CÜNÜNOĞLU

Kadıköy için Özgürlük Parkı şans...
Nefes alınan ender mekânlardan biri.
Feneryolu Gönüllüleri Derneği de içinde.
Haftanın 7 günü aktif...
Kurslar, konserler, toplantılar derken semtin ışık saçan
yegâne merkezi.
Dün uğradım, baktım içeriden müsiki sesleri yükseliyor...
Şef Osman Aksu...
Kanunlu, udlu küçük bir saz heyeti...
Semiha Şakir Huzur Evi'nin yaşlı sakinlerine konser veriyorlar.
Tabii ev sahiplerinin çoğu kadın...
Yine de daldım salona...
Enfes bir masa, upuzun.
Üzerinde envai çeşit yiyecekler...
Herkes evinden yapıp getirmiş.
Duygulanmamak elde değil.
Demek ki insanlık hâlâ ölmemiş, bir yerlerde yaşıyor.

Sazlardan hüzzam nağmeler yayılıyor...

"Beklerim hergün bu sahillerde..
Mahzun böyle ben..
Gün batar.. Kuşlar döner..
Dönmez bu yoldan beklenen..
En nihayet anladım..
Yokmuş gören.. Hatta bilen..
Gün batar.. Kuşlar döner..
Dönmez bu yoldan beklenen..."

Baktım yaşlı gözlere...
Çoğu nemli, şarkıya eşlik ediyorlar.
Ne güzel duygudur yaşam sevincini kaybetmemek...
Ortalama yaşlar seksen...
Bedenler çökmüş, lâkin o cevher var ya...
Hayata tutunma isteği...
Işık olup parlıyor, şarkı olup dudaklardan dökülüyor.

Gurur duydum Feneryolulu komşularımla...
Müthiş bir özveriyle çalışıyorlar...
Bu arada bendenize de hocalık teklif etmezler mi...
Fotoğrafçılık kursları için...
"Ne haddime" diyerek savuşturdum ama peşimi bırakmayacak gibiler...
Haydi hayırlısı...
Bakalım zaman ne gösterecek.
Ayrılırken sıkça duyduğum bir söz geldi aklıma;
"sen gelmezsen bir eksiğiz"...
Galiba haklılar!