bir şair vardı, öğretmen

18 Ekim 2017

Tersakan

Macit CÜNÜNOĞLU











Tersakan çayı Ladik gölünün sularını Amasya'da
Yeşilırmak'la buluşturur.
Terstir; çünkü arkasını denize çevirmiş güneye doğru akar.
Hâlbuki nehirler denize doğru koşar.
Bizimki ise Havza ovasından geçerek binlerce hektar araziyi sular.
Ayrıca un değirmenlerine enerji kaynaklığı da yapar.
Bir de köprüsü vardır, adını altındaki çaydan alır...
Tersakan Köprüsü.
Ziyere yolu üzerinde, kentin çıkışında.
Altı plajdır, Amasya'nın en renkli yüzme yeri.
Ne kadar hayta çocuk varsa, hepsi orda.
Hele de köprünün üstünden atlamayı becerenler birinci sınıf gençler.
Hemen bitişiğinde bağlar, şeftalilerin, kayısıların en güzeli el sallar...
Çalmamak mümkün değil!

En son Kurban bayramında Ziyere'deydim...
Abdullah Abi'yi, Hacı Yunus'u (şoför) gördüm.
Cami avlusundan epeyce sohbet ettik.
Gölete çıktım, demli bir çay...
Köyün eski hâlini arasam da bulduğumuzla yetindik.
Eskiden Ziyere, özellikle havuz başı Amasyalının eğlence merkeziydi.
Aynı şekilde Yenice.
Tıngır Selahattin ayakları soğuk su da rakı içerdi...
Karşısında (ekürisi) Akücü Özdemir Abi...
Masalarını kaynağa kurmuşlardı.

Biz de yüzerdik...
Vehbi, Fatih, Nihat ve Ömer...
Amasya'nın elit takımı.
Basket onlarda, amut perende çocuk oyuncağı...
Ve gençlik heyecanları, mutluluğun dorukları.
Ya şimdi?
Geçenlerde torunlarımla birlikteydim...
Koltuktan koltuğa atlıyorlar...
Öylesine sevinçliler ki... 

Alt üstü dört duvar...
Apartman dairesi...
Özgürlüklere o kadar uzaklar ki!

Hiç yorum yok: