Mahmur Kampı.
Birleşmiş Milletler’in 1998 yılında kurduğu mülteci merkezi.
Erbil’e 100 km uzaklıkta, sınırımızın hemen yanı başında.
Yaşayanlar Türkiye’den kaçıp sığınan ve sayıları 12 bini bulan Kürtler.
T.C. vatandaşları, yöneticileri PKK kadroları.
Kampın adını uzun yıllardır az duymadık…
Hatta televizyona çıkan emekli paşalar çizdikleri krokilerle koordinatlarını
âdeta hafızalarımıza kazıdı…
Öylesine ki, Kandil bir Mahmur iki…
Terörü sonlandırmak için haritadan silinecek ilk yerler(!)
Bombalar yağdı üzerine…
Uludere’nin adı çıkmış, Mahmur mağrur, sessizliğini hep korudu.
Neyse, “Barış süreci” imdada yetişti…
Kan akmıyor artık, nefes alıyor bölgedeki Kürtler.
Ankara mutlu, İmralı dört köşe…
Derken IŞİD denilen bir belâ türedi, hem de ne belâ…
Kim kurdu, nasıl gelişti, arkasında hangi güçler var?
Onca soru arasında Mezopotamya’da ilerliyor örgüt…
Belli ki El Kaide’nin, Hizbullah’ın, İhvan’ın, Hamas’ın akrabası…
Çünkü kafa aynı kafa, zihniyet kana susamış…
Asıyor, kesiyor, insan denen varlığın değeri yok…
“Irak Şam İslâm Devleti” kuracakmış…
Dörtnala koşuyor coğrafyada.
Mahmur kuşatılmış, düştü düşecek…
Savunmaya Peşmerge ile PKK’nın gücü yetmiyor…
Kamp sakinleri endişeli, korku dağları sarmış…
Dayanmış kapıya IŞİD, kesti kesecek!
Kürt kökenli Şengalli Ezidiler de IŞİD rüzgârından kaçıyor…
Sınır kapımızdalar, çaresiz zavallılar…
Umut Habur’da, Suriyelilerin izini sürüp Türkiye’ye sığınacaklar…
Ve Erbil, Barzani İmparatorluğu’nun gözbebeği…
Kurbanlık koyun gibi çırpınıyor…
Yaklaşan IŞİD’li canilerin palaları…
Bir kez daha kan gölü Irak, Ortadoğu…
Gecikmiyor Lübnan’dan gelen haberler…
Hizbullah militanları 500 kişiyi katletti!
Hayret bi şey; Dünya sessiz, insanlık sessiz.
Başta ABD, Avrupa ve bölgenin biricik Sultanı…
Biliyorum, Yeni Türkiye aşkıyla yanıp tutuşan bizimki köşk yolunda çok meşgul…
Ancak IŞİD denen bir canavar türemiş…
Saddam’a, Esad’a rahmet okuturcasına kelle avcılığı yapıyor…
Cana kıyıp kestikleri Müslüman, din kardeşi…
Ortadoğu’da kanlı bir cihat yaşanıyor…
Sergilenen manzara insanı insanlığından utandıran türden!
Dağa sığınan altı çocuk…
Aç susuz, ölümün soğuk kollarına koşuyorlar…
Ülkemde bir reklâm filmi, televizyon ekranlarında sabah akşam dönüyor…
En önde şer doğan, arkasında asker sırasıyla on binler…
Yıldızlarla süslenmiş kapıdan “Geliyoruz” nidalarıyla geçip yürüyorlar…
Gelen karanlık, yükselen Hitler’in ruhu…
Teslim alıyorlar ülkeyi, millî irade yalanı üzerine basa basa…
Ve sessizce ağlıyor namuslu yürekler…
Vicdanlar suskun, tersine akıyor nehirler.
Lâkin Tarih yalan söylemez…
Emin olun gün gelecek maskeler düşecek ve ilk fark eden yoksul Araplar olacak…
Bizim yüzde elliden önce…
Ve Ortadoğu mezarı olacak sultanın…
Fatiha okuyacak IŞİDLİLER...
Ellerinde palalar, üzerleri kanlı, insanlığın gözlerinin içine bakıp sırıtarak!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder