bir şair vardı, öğretmen

05 Ağustos 2014

Macit CÜNÜNOĞLU
05/08/2014 09:34

        Çivisi çıkmış toplumda...

A+
A-
Biliyorum, Ekmelettin için epeyce kafa ütüledim…
Ne yapayım, düşmanları o kadar çok ve seviyesiz ki!
Hangi birini sayayım?
Önce bunlar ikiye ayrılıyor:
Birincisi iktidar ve bilcümle yalaka takımı.
İkinci gruba girenler ise geniş bir yelpazeyi oluşturuyorlar.
Dolayısıyla Ekmel abimizin arkasında durup desteklemek farz oldu.
Farkındayım, benim yaptığım kerhen militanlık ama ah o somut şartlar yok mu?

Evet, adayımız beklendik bir isim değildi, tabiri caizse tombaladan çıktı.
Ayrıca Arap görünümlü Türk!
Ne dilde ne kültürde necip halkımızı temsil etmekten uzak…
Olsun, Mısır’da doğup büyümek O’nun kusuru değil ki…
İstiklâl Marşı’nı karıştırıyormuş…
Valla ben de karıştırıyorum, hatta oldum olası sözlerini de melodisini de sevmedim…
Sebebine gelince ırkçılık temalı dinsel motifler içerir…
Kısaca barış sevdalısı hümanistlerin dünya görüşüne uymaz…
Yine de Mehmet Akif’i davasında samimi bulup saygıyla ananlardanım.

Asıl üzerinde durmak istediğim mevzuu sol maskeli muhalifler…
Başını Ulusal Kanal’ın çektiği tosuncuklar güruhu.
OdaTv’yi de kadroya dâhil ederek nasıl da ittifak kurdular?
Ortak paydaları Ekmel düşmanlığı üzerinden CHP’ye çakıp küçük düşürmek.
Üstelik elde var yüzde yirmi beş…
Onu da parçalayarak Perinçek hazretlerinin İşçi Partisi’ne kanalize etmek.
Birleşik cephede Batumlar, Öymenler de boy gösteriyor…
Olacak iş değil ama maalesef ülkemizde siyasetin derinliği bu seviyede…
İlkesiz, çıkarcı, gündelik fikirler peşinde…
Özetle gayri ahlâki sömürünün hizmetinde!

Gelelim Ekmel için sandığa…
Elim kırılsaydı deyip CHP’ye çok oy verdim.
Ancak bu kez durum farklı...
Rakip ciddi anlamda diktatör adayı…
Hedefi rejim değişikliğine gidip ılıman İslâm İmparatorluğu’nu yeniden inşa etmek…
Elbette seçilmiş Kral, Sultan olarak…
Ne derseniz deyin vaziyet endişe verici bir o kadar da vahim.
Öyleyse Ahmet, Mehmet’le uğraşmak yerine yönelelim Ekmel’e…
Başka çare yok…
Başa dönecek hâlimizde yok.
O daha yakışırdı, bu kesin kazanırdı…
Hepsi hikâye!

Adam sekiz kez sandıktan muzaffer çıkmış…
Arkasında koskoca bir on iki yıl ve devlet…
Cemaatleri, tarikatları saymıyorum bile…
Paralelci din bezirgânlarının muhalefetini de hesaba katmıyorum…
Gün birlik günüdür…
M. Kemal’in en değerli mirası CHP aşkına…
Haydi sandığa, oylar Ekmel’e…
Eş seçmiyoruz, Başbakan hiç değil…
Alt üstü bir baş seçiyoruz, çivisi çıkmış toplumun başına!

Hiç yorum yok: