Diyarbakır’daydı Sultan…
Her zamanki şımarıklığı üzerinde; toplanan kalabalığa bakıp bakıp böbürleniyor
ve “ben buradayım, onlar nerede?” sorusunu yöneltmekten geri durmuyor.
Haklıdır, CHP ile MHP uzun yıllardır Güneydoğu’da yoklar…
Daha doğrusu iki ortak izlediği politikalar neticesinde Kürt seçmeni resmen kaybetmiştir!
Ayrıca son yerel seçimlerinden sonra ortaya çıkan manzara ayrışmanın gerçek fotoğrafıdır…
Elbette anlayana, idrak edene!
Lâkin Güneydoğu’da bilindiği üzere AKP’nin de dostu var…
Yeni adıyla HDP…
İktidardaki AKP din iman söylemiyle malı götürüyor…
Muhalefetteki Kürt milliyetçiliğine sarılarak varlığını sürdürüyor.
Ortak paydaları ise antiparalelci olmaları…
Ne yapıp ne edip Fethullahçıları bölgeye sokmamayı başarıyorlar…
Aslında coğrafyada tarikatlar, cemaatçiler kol geziyor…
Ancak söz konusu “Hizmet hareketi” olunca anında kırmızı kartlar devreye giriyor…
“Kış kış, herkes kendi çöplüğüne” edasıyla bir güzel kovalıyorlar!
Herhâlde bu duruma en çok Said-i Nursî üzülüyordur…
Rahmetli hem Kürt hem dinci…
Üstelik “Nur” tarikatının kurucu lideri…
Gel gör ki ardılları birbirine düşmüşler, siyaset işte…
Demek ki “sandık” denilen millet iradesi maneviyattan daha değerli!
Neyse, dönelim Karadeniz’e, Rize’ye…
Emekli öğretmen kardeşimizin bir tanesi Müslüman mahallesinde salyangoz
satmaya kalkmış, sultanımızın anavatanında Demirtaş pazarlıyor!
Olacak iş değil ama her nasılsa kameralar hazır bekliyor…
Ve bizim hoca asil Karadeniz çocuğundan bir güzel sopa yiyor…
Tezgâh kokan hareketler olsa da yoldaşımıza afiyet olsun…
Ne demiş büyüklerimiz: “Tayyip’ten demokrat, polisten dost olmaz!”
Zaten kendileri de dayakçılardan şikâyetçi olmamış…
Sonuç itibariyle alan razı veren razı, maksat dostlar alışverişte görsün!
Evet, bir gariptir memleketim…
Hele hele de seçim süreçlerinde, neyse ki CHP var, bilhassa iktidar için!
Nasıl oluyorsa yapılan kürsü konuşmalarında her yol CHP’ye çıkıyor…
Yüzde 25’lik biçarenin sesi çıksa gam yemeyeceğim…
Zar zor ayakta duruyor, tutunmuşlar Ekmelettin’in kuyruğuna…
Olacak iş değil, ama mucize bekliyorlar!
Yine de sultanımızdan fırça yemekten kurtulamıyorlar!
Ayrıca ne çok günahı varmış…
Yeni yeni öğreniyoruz…
İstiklâl Mahkemeleri, Dersim derken…
Hızlı Tren dâhil, Ortadoğu’daki her türlü münafıklığa imza atmışlar!
Valla muhabbeti bol olsa da her daim çekilmiyor sultanımız…
Ne de olsa topçu, geldiği yer yeşil sahalar…
Forma numarası: “12”…
Mevkii: Forvet…
Rolü: Ofsayta düşmek!
Dokunulmazlığı, hayran kitlesi var…
Tanrı tarafından gönderilmiş ilahî kaptan…
Bugün arife yarın bayram…
Mezarlığa gitmek için birazdan yola çıkacağım…
Karacaahmet’te anası anamın komşusu…
Karşılaşırsam eğer; kulağını çekip önce “insan” olmasını öğütleyeceğim…
Dinleyeceğini sanmam ama gene de deneyeceğim…
Bakarsınız çalacağım maya tutar!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder