Var mı duyan?..

Başbakan Somali’ye giderayak klişe sözleri

sıralamaya başladı…

“Bıçak kemiğe dayandı”, “Sözün bittiği yer”.

Yine kan, yine kan, yine kan…

Uçaklar havalandı, Kandil bombalandı…

Bir araba dolusu lâf…

Sonuç; “Buyrun cenaze namazına”…

Ya gerçek; ateşin düştüğü yeri yakması.

Aslında ölüm üzerine yazı yazmak ne kadar zor, duyguları ifade etmek…

Derin bir acı oturuyor yüreğimizin orta yerinde, içinde öfke, hüzün, gözyaşı.

Lânetlemek, slogan atmak işin kolay tarafı…

En çözümsüz olanı, “Nereye varacak bu iş?” sorusunun cevabını bulmak.

Son YAŞ operasyonundan sonra “Taraf” gazetesi istifacı paşalarla alay ederek

manşet atmıştı; “Nereye gidiyorsunuz, daha karpuz kesecektik”…

Kestiniz mi karpuzu çokbilmişler, yüreğiniz soğudu mu?

Yoksa yaşanan trajik olayları gördükten sonra yüksek öngörüleriniz

gerçekleşmedi diye karalar mı bağladı?

Haydi çözsün bakalım meseleyi, demokrasi kahramanı ilân ettiğiniz Erdoğan…

Neymiş efendim, Genel Kurmay Başkanı Millî Savunma Bakanının emrinde olacakmış!

Olsun hiç mahzuru yok, dilerseniz Melih Gökçek’e bağlayınız…

Ancak unutmayınız ki; her konuda olduğu gibi son karar merciî PENTAGON!

Nasıl ki bir günde askerî gemilerimiz Libya seferine çıktı,

üstelik Meclis kararı olmadan…

Kandil’inde “Muhafız alayı”nın markası halis “Amerikan”.

İstediği kadar “Heron”lar gezsin sınır boylarında, semalarda…

Ağırından bombalar yağdırsın jetler, isterse ATOM olsun…

“Asarım, keserim, yakarım, yıkarım”la bir yere varılmaz.

Dile kolay, otuz yıldır aynı terane, aynı lak lak, leyleğin ömrü misâli…


Ayrıca Gazze’den, Libya’dan, Suriye’den, Somali’den önce gelir VATAN…

Bir de toprağa düşen evlatlarımız, kınalı kuzularımız, anaların yüreği yok mu?

Dayan, dayanabilirsen dayan…

Kahrolsun SAVAŞ, yaşasın BARIŞ diye haykırmak istiyorum…

Var mı duyan?