Tuhaf bir ülkeyiz...
Ne kapitalizm kapitalizme benziyor...
Ne devlet devlete.
Afganistan, Pakistan'a bakınca umutlanıyorum...
İskandinav ülkelerine bakınca; vaziyet çok fena!
Özellikle son on üç yıldır.
Dincilik, partizanlık almış yürümüş...
Cemaatçilik derseniz âdeta yaşam biçimi...
Elli yılın örgütçüsü yatırılmış masaya...
Yaradana sığınıp vuruluyor...
Vuranlar da kâdim ortakları!
Bizler de ibretle seyrediyoruz...
Dümbüllü'nün tüluat tiyatrosunu gibi.
Sonuç itibariyle at izi it izine karışmış...
Bir curcunadır gidiyor.
Asker bile sersem sepelek...
Şaftı kaymış.
Darbeyi bile ağızlarına gözlerine bulaştırdılar.
Tanrı sınırlarımızı korusun.
Bunlarla değil vatan savunması, koyun güdülmez.
Yalnız meydan iyice Erdoğan'a kaldı.
Ülke mübarek ellerinde yeniden dizayn ediliyor.
Artık Askeri Liseler off, İmam Hatipler in!
Gelecek siyasal İslâm'ın...
Ve bilcümle mücahit takımının.
Memleket adı konmamış cihat hâlini yaşıyor.
Azgınlık, aymazlık had safhada.
Sırtlar Batı'ya dönülmüş...
İstikâmet kıble!
Sonuç: Nereye mi varır?
Elbette iç savaşa.
Kürt-Türk, Laik-Anti Laik, Alevî-Sunni...
İstediğin cenahı kaşı...
Kesin sonuç alırsınız.
Eh, bu konuda devlette yeteri kadar tecrübe sahibi.
Ve halkımızın hassasiyetlerini iyi biliyor.
Palalılar, kefenliler sabah akşam meydanlarda...
Bağırıp çağırıyorlar: "Padişahım çok yaşa!"
Yaşasın tabii...
Tanrıya yakın bizden uzak olması koşuluyla...
Bir de meleklerin en faydalısının eline tez zamanda düşerse...
Parantez kapatma ustasının...
Değmeyin keyfimize!
İşte o zaman meşklerin en güzeli yaşanacaktır...
Yeniden kurulacaktır dünya!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder