Kökleriyle buluşma isteği insanın doğasında var.
Çok merak ederim; kaç kişi doğduğu evde yaşar?
Yıllara bağlı olarak geçmişle gelecek arasında köprü kurmak.
Bahçede Gülbahar çiçekleri, belki kiraz ağacı...
Hatta süs havuzu, fıskiyesinde pinpon topu.
En köşede kümes, şimşirlerin dibinde.
Film şeridi gibi akıp gidiyor gözlerimin önünden.
Halamın oğlu değerli Erol Çevikçe Amasya'ya yerleşmiş.
Daha doğrusu kesin dönüş yapmış.
Hayatının büyük kısmını doğduğu topraklardan uzak yaşayan biri.
Kâh bürokrasi, kâh siyaset...
Kitabının başlığında da ifade ettiği gibi "CHP ile geçen bir ömür"...
Önce sevgili eşinin toprakla buluşması...
Peşinden genç düşünce adamının memleket sevdası.
Kimbilir mırıldanıyordur: "My Way".
İşte hayat, işte parantezler...
Arasını nasıl doldurursan doldur...
Şairin dediği gibi "Son fasıldır" yaşanan, yaşanacaklar.
Ne mutlu O'na ki...
Kalan ömrünün harmanı ata diyarı...
Kurtuluş sürecinin başlayıp güneşin doğduğu topraklar...
Ve adı Amasya...
Halamın oğlu değerli Erol Çevikçe'yi bağrına basan...
Her ikisi de gururumdur, onurumdur benim...
Saygılarımla, sevgilerimle.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder