bir şair vardı, öğretmen

22 Ağustos 2016

Hipokrat Yemini

On iki yaşındaki çocuğa bomba sarmak...
Patlatmak...
54 insanın ölümüne neden olmak...
Bu vahşetin adı yok.

Ne dinde, ne ideolojilerde.
Ancak insanlık tarihi nice katliam gördü...
Hitler'in toplama kamplarında, Pol Pot'un Kamboçya'sında...

Milyonlar, milyonlar yok edildi...
Lâkin 21'inci yüzyıldayız...
Soğuk Savaş bitti, artık barış konuşuluyor...
İklim bahar, kapitalizm mutlak zaferini kutluyor...
"Yaşasın tüketen insan!"


Fakat Ortadoğu...
Takdiri ilâhi mi nedir, kaderi değişmiyor.
Hep kan, hep gözyaşı!
Siyaset de para etmiyor...
Tek yol şiddet.
Devlet vuruyor, PKK vuruyor, İŞİD vuruyor...
Olan yoksul halk kesimlerine oluyor...
Ama kime neyi anlatacaksınız?

Evet, insanın her gün bir parçası ölüyor...
Dün 54 kişi...
Yarın kimbilir?
Yalnız değişmeyen tek gerçek sahte yorumlar...
Kürt ölürse Türk, Türk ölürse Kürt seviniyor.
İnsanî değerler tedavülden kalkalı çok olmuş...
Kriter; bayrak ile din, hatta mezhep...
Tipik Ortadoğu manzaraları...
Yürek parçalayıcı, insanlık dışı...
Ve işin hazin tarafı suç ortağı o kadar çok ki...
Baş tacı ettiğimiz, saraylarda yaşattığımız...
M. Kemal'le yarıştırdığımız!
Lânet olsun bu zihniyete...
Yeni Anayasa yapacaklarmış...
Önerim Evrensel İnsan Hakları Beyannamesi ile Hipokrat Yemini...
Çağlar öncesinden kopup gelen asalet...
Odağında insan, yüreğinde barış...
Ve onurumuza en çok yakışan...
Var mı başka önerisi olan?






Hiç yorum yok: