Havaların ısınmasıyla birlikte deniz kenarlarının cazibesi arttı...
Bilhassa boğazın...
Dün de İstanbul sıkıntılıydı...
Nem oranı yüksek, gökyüzü parlak değil...
Soluğu aldım Paşabahçe’de.
Sıkça gittiğim mekân, sahil keyifli, tam emekli yeri.
Zaten bir gurubum var...
Tekel’in, Şişe-Cam’ın, Kundura’nın kıdemlileri...
Bir kısmı balık tutuyor...
Bazıları şaraba takılıyor...
Bana kalnalar ise sohbet meraklısı...
Vuruyoruz çayın, muhabbetin dibine dibine.
Tabii konuşulanlar eskiye özlem, hasret kalınan İstanbul...
Beykoz’un köylük hâli, Paşabahçe’nin dinamizmi...
Eski vapurlar, Kamil’in meyhanesi...
Derken iş geliyor siyasete...
Beykoz Kundura fabrikasının yeri film platosu olmuş...
Şimdilerde onlarca dizi çekiliyormuş...
Rakı fabrikası yıkılmış...
Satıldığı da rivayet olunuyor...
İddialı arazi, sıfır deniz...
Belki Mehmet Cengiz almıştır...
Milletin tenasül organına koyan müteahhit...
Şişe-Cam da duruyor...
Ancak enkaz hâlinde...
Bacası sağlam...
Talana, soyguna karşı âdeta meydan okuyor!
Bu arada deniz mevsimi açılmış...
Gençler, çocuklar Boğaz’ın serin sularında...
Bayram yeri ortam...
Ne de olsa yoksul halkın tek eğlencesi sahiller...
Çünkü hava bedava, su bedava...
Kulakların çınlasın Orhan Veli, nurlar içinde yat.
Fakat İstanbul çöküyor...
Düşmanı beton, gökdelen, AVM...
Bir de sultanın fermanıyla yaptırılan selatin camileri...
Çirkinlik üstüne çirkinlik...
İyi ki şair-i azamlar vakti zamanında ölmüş...
Ne izlenecek tepe kaldı ne huzur bulunacak liman!
Yine de Beykoz, Paşabahçe gibi semtler nefes alınacak son kaleler...
Lâkin tarikatların elinden kurtulursa...
Bir tarafta Beykoz Konakları, Acar Kent...
Diğer tarafta dal budak sarmış cemaat yuvaları...
Yemyeşil doğa, masmavi deniz...
Gecekondu kültürüyle harmanlanmış insan dokusu...
İstanbul kan ağlıyor...
Siyasetin, rantın kurbanı kent...
Kurulduğundan beri böyle zülüm görmemiştir...
Desek de izlenen manzara rezillik, perişanlık...
İki adım öteden de üçüncü köprü yükseliyor...
Vandallığın zaferini ilân edercesine!
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder