 |
| Barışın unuttuğu cennet! |
üzerine bir-iki kelâm edelim…
Ölümünden sonra yazılanlara şöyle bir baktım,
seveni olduğu kadar sevmeyeni de çok.
Özellikle ulusalcılar, milliyetçiler sevgi besleyen cenahta.
Karşı cephede solcular, soldan çarklı demokrat-liberaller.
Ya iktidar?
Onlar kerhen beynamaz, zevahiri kurtarma derdinde!
(Rahmetli on yaş genç olsa, Ergenekon’dan içeri girerdi ama o da ayrı bir mesele!)
İlginçtir, Doğu Perinçek’in eski cemaatinden Oral Çalışlar
Radikal’deki köşesinden sıkı bir karşı duruş yazısı döşenmiş…
Yine aynı cemaatin üyelerinden yoldaşı Cengiz Çandar
Denktaş için; “Evinin evladıydım” diyecek kadar sempatisini sergilemiş…
Elbette bu görüş ayrılığının vardır bir hikmeti!
Baksanıza, bizim sitenin başyazarı da coşmuş…
Kıbrıs çıkartmasını Neo-Osmanlılık ruhuyla birleştirip
rahmetli Ecevit’i Mithat Paşa’nın takipçisi yapmış…
Üstelik Toros Rauf’u yere göğe sığdıramamış!
“Yeni Türkiye” mimarları aynı görüşte midir bilemem…
Ancak bakış açısında bir tenâkuz var gibi…
Neyse, herkesin görüşü kendisine!
Yalnız Kıbrıs deyince Dr. Fazıl Küçük’ü anmadan geçmeyelim…
Politik hayatı, yazarlığı, barışseverliğiyle her zaman dikkât çekti.
Uzun yıllar Türk toplumunun adadaki liderliğini başarıyla üstlenmiş…
Ölümünden (1978) bir süre önce bayrağı Denktaş’a devretmişti (1973).
Anıt gibi adam Lefkoşe yakınlarındaki Hamitköy’de bulunan bir
tepeye defnedildi, bilâhare tepenin adı oldu Anıt Tepe…
Sonradan adı-sanı mücadelesi hatırlanmaz oldu…
Gelelim meşhur Kıbrıs çıkartmasına…
Yunanistan’daki faşist cuntanın uzantısı itler darbe yapıyor Ada'da...
Cumhuriyet devrilip demokrasi lağvediliyor.
Garantör ülke T.C. “Barış harekâtı” düzenliyor…
Tarih: 20 Temmuz 1974.
Tüm dünya alkışlıyor, gerçekten barış geliyor…
Yunanistan ile cennet diyara.
Yıkılıp tarihin çöplüğüne gidiyor faşist cuntalar.
Lâkin “Karaoğlan” unvanıyla taçlanmış Ecevit durur mu?
“Ayşe” giriyor devreye…
Tarih: 13 Ağustos 1974
“Ordular ilk hedefiniz adanın burnu Maraş!”…
Adı oluyor “İkinci Barış Harekâtı” ama bu kez yemezler…
Nitekim, Ecevit iktidarı için sonun başlangıcı…
Ambargolar, uluslararası notalar, patlayan petrol kriziyle birlikte bunalımlı yıllar.
Ve rahmetli Denktaş’ın mutlak otorite olduğu, yıldızının parladığı devirler!
Kısa sürede yapılan transferlerle bir avuç azınlığın nüfusu dayanıyor 300 bine…
12 Eylülcüler ilân ediyorlar 1983’de…
Yeni devletin adı: KKTC, kurucu cumhurbaşkanı: Rauf Denktaş!
Elektrik ve suyunu Rum kesiminden alan yeni devleti
yeryüzünde bizden başka tanıyan yok!
Casinolar (kumarhaneler) cenneti ada kriminal suçların yeni vatanı…
Türklerin önemli bir bölümü Rum pasaportlu…
Otomatikman Avrupa Birliği vatandaşı!
Şimdilik bu kadar…
Devamı, detaylar rahmetlinin kırkından sonra…
Bilhassa yoksul ülkemizin kırk yıldır ödediği bedeller!
Sen çok yaşa emi “Yeni Ankara”…
Kıbrıs’ı hâllettin, sırada Suriye!
Yolun açık olsun canım Türkiye(!)
www.gazetemen.com
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder