Sessiz isyan!

Macit CÜNÜNOĞLU

İki yüz yıldır Batılılaşma çabası içindeyiz.
Lâkin bir türlü beceremiyoruz.
Ya aşırı hayranlığımızdan...
Ya da Batı'nın ürettiklerine emeksiz sahip olduğumuzdan...
Ama her alanda.
Örneğin tüketim araç, gereçleri...
Geldiğimiz nokta Batı'dan fersah fersah ileri...
Tabii tüketim açısından.
Yalnız iş demokrasi ve insan haklarına geldi mi sınıfta kalıyoruz!
Tuhaf değil mi?

Maalesef hâlimiz bu, sevsek de sevmesek de katlanmak zorundayız.
Bu arada yönetecilerimiz Arabistan turlarını başlattı.
Favori iki ülke var; biri Suud diğeri Katar...
Ki bu ülkeler petrol icat olduğundan beri lânetli.
Ne insan hakları ne demokrasi...
Şeriatın ağır baskısı altında sürünen, zulûm gören halklar...
Hergün yüzkarası olay...
En son 43 kişinin idamı...
Dünya ayakta, diplomasi devrede...
Ancak Sultanımız orada!

Artık Türekiyeliyim demekten utanıyorum.
Hatta çekinir oldum.
Rus evvel ezel düşman, ta Osmanlı'dan bu yana...
Çok merak ediyorum...
O zamanda da mı komünizm vardı?
Örneğin Sivastopol'u bombalarken.
Aynı şekilde İran, Acem dostlarımız...
Ya şimdi?
Görüldüğü yerde başı ezilmeli!
Mübarek Cumhuriyet'in başı değil...
Sanırsınız Yavuz Sultan Selim...
Alevî katliâmıyla ünlenen!

Suriye'yi söylemeye lûzum var mı bilmem...
İçimiz dışımız Suriyeli...
Ama her köşe başında...
Gerçek bir insanlık dramı.
Belki de yakın tarihin en büyük göç olayı...
Dile kolay; 2,5 milyondan söz ediliyor...
Büyük rakam ama müstakbel iktidarın umudu...
Az buz oy değil, suyun içinde yüzde 5...
Alın size katıksız çakma demokrasi!

Demek ki tezgâh şimdiden hazır...
Araplaşan Türkiye Ortadoğu'nun yıldızı...
İttiriyor arkadan Suud ile Katar...
Üç beş satılmışı yemliyor...
İktidar mutlu, yüzde 49,5 mutlu...
Ancak bir avuç azınlık mutsuz ve huzursuz...
Utanıyor M. Kemal'den...
Bağımsızlık mücadelesi veren şehitlerimizden...
Ve yarınları bırakacağımız çocuklarımızdan, torunlarımızdan...
Fakat hesap verecek yüz de kalmadı..
İsyan ediyorum ufaktan ufaktan!