 |
| Macit CÜNÜNOĞLU |
Elli beş yıllık ömür...
1858-1913 yılları arasında yaşamış değerli Tatyos Efendi...
Ve Ahmet Rasim'in biricik dostu.
Çok sevilen bir bestesinin de sözlerini yazmış...
Diyor ki,
"Gamzedeyim devâ bulmam
Garibim bir yuva kurmam
Kaderimdir hep çektiğim
İnlerim hiç rehâ bulmam"
Tatyos ancak bu kadar güzel anlatılır.
Nurlar içinde yat Ahmet Rasim.
Geçenlerde Kadıköy/Uzunçayır'daydım...
Ermeni mezarlığında.
Üstadı ziyaret ettim...
Öyle bir mutlu oldu ki sormayın gitsin.
Sevincinden kemanını elinden bırakmadı...
Tabii en güzel eserlerini çalarak!
Garibim yoksul ve yalnız öldü...
Cenazesinde üç beş kişi, bir de Ahmet Rasim vardı.
Hoş şimdi, yani günümüzde o tür dostluklar da kalmadı.
Paranın tanrılaştığı bir çağda yaşıyoruz.
Banka hesap cüzdanı kartvizitiniz...
Bindiğiniz araba vitrininiz...
İşte insanî değerleriniz!
Hâlbuki Tatyos bu toplumun yıldızlarındandı...
Asla sönmeyecek.
Onlarca unutulmayacak eser...
Hâlâ büyük bir zevkle çalınıp söylenen besteler...
Hele biri var ki M. Kemal'in meftunu olduğu...
"mani oluyor halimi takrire hicabım,
üzme yetişir üzme firakınla harabım,
mahvoldu sükunum beni terk eyledi habım,
üzme yetişir üzme firakınla harabım."
Ne zaman dinlesem duygu seline kapılıp Tatyos'un ruhuna
dua ederim...
İncil'den, Kur'an'dan değil...
Udumla, taksim benzeri...
Tabii elimden geldiği kadar.
Evet, bugün günlerden Cumartesi...
Birazdan Feriköy Ermeni mezarlığına doğru yola çıkacağım.
Amasyalı komşularım orda yatıyor...
Randevum var.
Hayat işte, memleketteki mezarlıklarının yerine İmam Hatip yaptılar...
Bazen çok zalimsin canım Türkiyem...
Seninle de olmuyor, sensiz de
Elden ne gelir!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder