Eski bir asker “Özel harekâttan emekli olunmaz” gibi lâflar etmişti...
Ne kadar geçerliliği vardır; bilemem...
Lâkin bu veciz değerlendirme siyasete cuk oturuyor...
Bilhassa makam mevki kapmayı becerenler için!
Demek ki koltuk alışkanlığı bir virüs gibi bünyeye girmeye görsün...
İllâki bir yerlere gelinecek.
Bu mevzular aklıma nerden mi geldi?
Bizim Selami yüzünden...
Adam yirmi sene belediye başkanlığımızı yaptı...
Beş de başkan vekilliği...
Eder yirmi beş...
İyi süre değil mi; çeyrek yüzyıl...
En azından emeklilik açısından...
Fakat ne mümkün...
Sırada milletvekilliği tecrübesi var...
Olmazsa olmaz...
Muhakkak denenecek...
Ve büyük bir olasılıkla da zafere ulaşılacak!
Ne diyelim...
Yolu açık olsun...
Siyaset ve vatan ondan hizmet bekler...
Ankara’nın Melih’i varsa, İstanbul’un Selami’si var...
Örnek ve de önder politikacı...
Üstelik haza belediyeci...
Yani halktan biri, tabandan...
Delegeyi bilir, yakinen tanır...
Ve de keklik gibi avlar...
Öyle billboart afişlerine de gerek yok...
Bir çuval dolusu cukka...
Yeter ki namusluca dağıt...
Kesin sonuç...
Savulun parlamento: “Geliyor Selami Başkan!”
İlk seçildiği zamanları hatırlıyorum...
Nereden nereye...
“Benzin” destekli servetine diyeceğim bir şey yok...
Çalıştı, çabaladı...
Tutumlu çocuktur, alın terini biriktirdi...
Köşklere, ciplere kavuştu...
Kısaca Kadıköy’ün zengin sınıfına dâhil oldu...
Helâli hoş olsun...
Şimdi Ankara’ya el attı...
Yeni keşifler, yeni maceralar...
Yakışır haspama!
Peki, seçilir mi?
Bence garanti...
Çünkü bu zihniyet bizde olduğu sürece...
Baykal Antalya’da, Selami İstanbul’da...
Güle oynaya listelerin üst sıralarına tırmanırlar...
Ve Atatürk İlke ve İnkılâpları çerçevesinde ant içip
ülkenin kurtuluşu yolunda hizmete başlarlar...
Öyleyse lâfı daha fazla uzatmadan son noktayı koyalım:
“Yürüyün yavrum, kim tutar sizi!”
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder