bir şair vardı, öğretmen

25 Eylül 2011

Ye Memedim Ye!



Savaşsız bir dünya olur mu?
Savaş var ülkemde
Kan akıyor, toprağa düşüyor fidanlar.
Siyaset kirli, kurnaz, hesapçı
Akan kandan medet umanlar var.

Ankara meşgul
Somali’den Libya’ya kadar tam mesai
Esad’a karşı tehditkâr
İsrail-Kıbrıs ile kanlı bıçaklı
Savaş tamtamları çalıyor iktidar.

BM’de konuşuluyor, terör lânetleniyor
Aynı saatte Kızılay’da parçalanıyor
Gencecik evlatlarımızın bedenleri.

Bu ülkede iyimser olmak için var mı bir neden
Geleceğin aydınlık güneşli olacağına inanan
Barış umudunu taşıyan
Namuslu kaç insan tanıyorsunuz?

Yöneticiler zenginlik peşinde
Fakirin esamisi okunmuyor ülkede
Oyları da olmasa ihraç edilecekler cennete!

Eğitimin omurgası din ile iman
Müfredatta ara ki bulasın ilim ile izan
Ulemanın vaazları, fetvaları yükselen değer
Cüppeli soytarısı bile reyting kralı, sistemin baş düzenbazı.

Eşsiz önder M.Kemal sembolik gönüllerde
Cumhuriyet kazanımları yıkılıyor tek tek, sürünüyor yerlerde
Mecliste ant içen zevatın gözü Kâbe’de Umre’de!

Cemaatçilik, tarikatçılık almış yürümüş
Mezhepçilik her zaman olduğu gibi revaçta
Milliyetçilik amacından sapmış, yurtseverlikten çıkıp
Irkçılığın tehlikeli sularına doğru yol almakta!

Dört bir yanımızı çevirdik cadı kazanına
Adına da dedik sıfır sorunlu politika
İçte malûm, kurbanlar olursa üç-beş; vaka-ı adiye
Geçerse on’u; “Vatan bölünmez, şehitler ölmez…” sloganları eşliğinde…
Buyrun cenaze namazına!

Farkında mısınız; “İleri demokrasi” filân hikâye
Atı çalan geçiyor Üsküdar’dan öteye
Bu devirde asl’olan, “Önce cüzdan” deyip iktidara tırmanmaktır
Umutta kalıyor fakire, ye memedim ye! 

.

Hiç yorum yok: